مقالات ویژه‌نامه عید سعید قربان

عيد قربان، عيد خودسازی و مبازره با تمایلات نفسانی دنیوی است. اين عيد با عظمت، نشانه‌ی بسیار بزرگ و مناسبی، براي سرمشق گرفتن از حضرت ابراهيم و اسماعيل (سلام‌الله‌عليهما) و پيمودن مسير تقرّب و بندگی خداوند متعال است. در شاهکار ابراهیم و اسماعیل، دو نبی و پیامبر خدا، جلوه‌ای از ايثار و فداکاری برای همگان آشکار می‌شود.

-مجموعه مقالات ویژه عید سعید قربان کاری از پایگاه جامع اندیشه برتر

قربانی کردن در اسلام فلسفه‌های مختلف دارد که از آن جمله می‌توان به تزکیه نفس و کمک به فقرای جامعه اشاره داشت.

- قربان و غدير، نقطه تلاقي شان امامت و ولايت است، آن هم ولايت مطلقه كليّه، يعني ولايتي كه بر همه مخلوقات از قبيل جمادات،گياهان، حيوانات، انسان و فرشتگان عرضه شد و در رسول اكرم(ص) اميرالمؤمنين علي (ع)و يازده جانشين آنهاست ـ تمام درجات و مناجات پيامبراكرم (ص) اولياء و اوصياء به همين ولايت برگشته و اين ولايت از فناي بنده در حق و بقاي بنده به وسيله حق سرچشمه مي گيرد.

 با محشور شدن حیوانات در آخرت عدالت الهی در بین آنها به زیبایی اجرا خواهد شد.

چکیده: در روز عید قربان رحمت خاص الهی در پرتو فضائل معنوی و انسانی که آموزه های وحیانی در اعمال عید قربان تدارک دیده اند شامل حال مسلمین می شود خصوصا در بحث قربانی که فضائل متعدی چون: مبارزه و قطع تعلقات مادی و نفسانی، قرب الهی با کسب تقوا الهی، اطعام مستمندان و کمک به آنان در آن نهادینه شده است.

چکیده: شب عرفه جبرئیل مناجاتی را به حضرت آدم آموزش داد. مناجاتی که نقش بسزایی در قبول توبه او داشت. در روز عید قربان هم توبه حضرت آدم به برکت کلماتی خاص مورد پذیرش الهی قرار گرفت؛ آن دعا و آن کلمات چه بود؟

چکیده: عید قربان؛ از گرامی‌ترین عیدهای مسلمانان است که روز اثبات محبت، عشق و تسلیم ما دربرابر سفارش الهی است. یکی از سنت‌ها در این روز قربانی کردن است. سنتی که از زمان حضرت آدم تا زمان حضرت عیسی و بعد از آن در اسلام وجود داشته است.

چکیده: اگر به حکمت مندرج در عید قربان توجه شود، خیلی از راه­ها برای ما باز می شود. آن حکمت چیزی نیست جز: ایثار و گذشت فردی و جمعی.

چکیده: روز دهم ماه قمری ذی الحجه، مصادف با عید قربان از بزرگترین اعیاد مسلمانان است که به یاد ابراهیم و فرزندش اسماعیل،جشن گرفته می‌شود.

رهروان ولایت ـ عید قربان، عیدی بزرگ و عالی برای مسلمانان است، نماد قربانی هوای نفس و بندگی خداوند متعال است؛ چراکه حضرت ابراهیم(علیه‎السلام) حاضر شد تنها فرزند دلبند خود را که در اواخر عمر شریفشان به وی عطا شده بود، را برای اجرای فرمان الهی قربانی کند.