-Allah ibadətlərinizi qəbul etsin
Rəhimli Allahın adı ilə
Mübarək Fitr bayramınız mübarək
1) Sübh və bayram namazından sonra bu zikri demək:
اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا هَدَانَا وَ لَهُ الشُّكْرُ عَلَى مَا أَوْلانَا
Əllahu əkbər, əllahu əkbər, lə iləhə illəllahu vəllahu əkbər, əllahu əkbər və lilləhil-həmd, əllahu əkbər, ələ ma hədənə və ləhul-şukru ələ mə əvlənə.
2) Bayram namazından öncə Fitrə zəkatını ayırmaq. Əgər ehtiyaclı birinə əli çatırsa versin əgər əli çatmırsa vermək üçün kənara qoysun. Fitrə zəkatı adam başına təqribən 3 kiloqram dəyərində ya buğda, ya arpa, ya düyü və ya o şəhərdə adətən camaatın yediyi başqa ərzaqlardan verilir. Ərzaqın yerinə onun dəyərində pulda vermək olar. Məsələn: 3 kq buğdanın, ya 3 kq düyünün pulu.
Qeyd: Bu vacib bir əməldir.
3) Qüsl etmək. Onu fəcrin doğuşundan bayram namazını qılana qədər olan vaxt ərzində yerinə yetirmək olar.
Qüsldan qabaq bu duanı oxumaq yaxşıdır:
اللَّهُمَّ إِيمَاناً بِكَ وَ تَصْدِيقاً بِكِتَابِكَ وَ اتِّبَاعَ سُنَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
Əllahummə imənən bikə və təsdiqan bi-kitəbikə vəttibaə sunnəti nəbiyyikə Muhəmmədin salləllahu ələyhi və əlih.
Bu vaxt Bismillah deyilib qüsl alınır. Qüsl tamamlanandan sonra deyilir:
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ كَفَّارَةً لِذُنُوبِي وَ طَهِّرْ دِينِي اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّي الدَّنَسَ
Əllahumməc-əlhu kəffəratən lizunubi və tahhir dini, Əllahummə əzhib ənnid-dənəsi.
4) Ən yaxşı libaslarını geyinib, ətirlənib, vüqarla bayram namazı qılınan yerə getmək.
5) Bayram namazından qabaq günün əvvəlində iftar etmək. Yaxşı olar ki, xurma ilə iftar edilsin. Çox az miqdarda İmam Huseynin(ə) türbətindəndə iftarda istifadə etmək müstəhəbdir.
6) Gün çıxandan sonra bayram namazı üçün hərəkət edilsin. Və getməyə hazır olan zaman bu dua oxunsun:
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ فِي هَذَا الْيَوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ عَطَايَاهُ فَإِنَّ إِلَيْكَ يَا سَيِّدِي تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَوَائِزِكَ وَ نَوَافِلِكَ وَ فَوَاضِلِكَ وَ فَضَائِلِكَ وَ عَطَايَاكَ وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَى عِيدٍ مِنْ أَعْيَادِ أُمَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ وَ لَمْ أَفِدْ إِلَيْكَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ وَ لَكِنْ أَتَيْتُكَ خَاضِعاً مُقِرّا بِذُنُوبِي وَ إِسَاءَتِي إِلَى نَفْسِي فَيَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ اغْفِرْ لِيَ الْعَظِيمَ مِنْ ذُنُوبِي فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ إِلا أَنْتَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
Əllahummə mən təhəyyəə fi hazəl yəvmi əv təəbbəə əv əədd, vəstəəddə livifadətin ila məx-luqin rəcaə rifdihi və nəvafilihi və fəvazilihi və ətayah, fəinnə iləykə ya səyyidi təhyiəti və təbiyəti və idadi, vəstidadi rəcaə rifdikə və cəvaizik, və nəvafilikə və fəzailikə və əta-yakə və qəd ğədəutu ila iydin min əyadi umməti nəbiyyikə Muhəmmədin sələvatullahi ələyhi və əla alihi və ləm əfid iləykəl yəvmə biəməlin salihin əsiqu bihi qəddəmtuhu və la təvəccəhtu biməxluqin əmməl-tuhu və lakin ətəytukə xaziən muqirrən bizunubi və isaəti ila nəfsi fəya əzimu ya əzimu ya əzimu iğfir liyəl əzimə min zu-nubi fəinnəhu la yəğfiruz zunu-bəl izamə illa əntə ya la ilahə illa əntə ya ərhəmər rahimin.
7) Bayram namazı qılmaq.
8) Nüdbə duasını oxumaq.
Nüdbə duasını oxuduqdan sonra səcdəyə gedib deyilir:
أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لا يُطْفَى وَ جَدِيدُهَا لا يَبْلَى وَ عَطْشَانُهَا لا يُرْوَى
Əuzu bikə min narin hərruha la yutfa, və cədiduha la yəbla, və ətşanuha la yurva.
Sonra sağ yanağını səcdə yerinə qoyub deyilir:
إِلَهِي لا تُقَلِّبْ وَجْهِي فِي النَّارِ بَعْدَ سُجُودِي وَ تَعْفِيرِي لَكَ بِغَيْرِ مَنٍّ مِنِّي عَلَيْكَ بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَيَّ
İlahi la tuqəllibu vəchi fin nari bədə sucudi, və təfiri ləkə biğəyri mənnin minni ələyk, bəl ləkəl mənnu ələy.
Sonra sol yanaq səcdə yerinə qoyulub deyilir:
أَرْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ
İrhəm mən əsaə vəqtərəfə vəstəkanə vətərəfə.
Sonra yenidən səcdəyə gedib deyilir:
إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ يَا كَرِيمُ
İn kuntu bisəl əbdu fəəntə ni`mər rəbb, əzuməz zənbu min əbdikə fəlyəhsunil əfvu min indikə ya kərim.
Sonda 100 dəfə deyilir: الْعَفْوَ الْعَفْوَ - Əl-əfv, əl-əfv.