دوست عزیز شاید جواب به هیچ یک از این سوالات مهم نباشه؛ چرا که هدف از ایجاد این پست این بوده که اگر کسی ولو در سن کم نیاز به ازدواج داشت و از حیث دیگر شرایط جسمی و روحی مناسب بود؛ بخاطر سن کم از ازدواج غافل نشه و این مساله رو زشت ندونه.
اینکه فرمودید از کجا معلوم به بلوغ لازم رسیدند: طبق ماده 1041 قانون مدنی: عقد نكاح دختر قبل از رسیدن به 13سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن 15 سال شمسی منوط است به اذن ولی(پدر و جدپدری) به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح...یعنی میتونن ازدواج كنند حتی قبل از بلوغ.... اینکه شاید چندسال دیگه تفکرشون تغییر کنه؛ خب این مساله در هر سن دیگه ایی هم می تونه صورت بگیره...و یا بالعکس برای بعضی هم این اتفاق بیفته که چرا زودتر ازدواج نکردند...و اما نکته ی آخر خرج و مخارج؛ تا الان کی رزق و روزی شون رو می رسونده مابعدش هم می رسونه فقط ممکنه وسایل تغییر کنه... با تشکر از شما
با سلام ...
نظر بنده راجع به تربیت این هست که خدمتتون عرض می کنم:
در حال حاضر مربیان تربتی اولین و موثرترین شیوه تربیتی فرزندان؛ را الگو برداری آنان از رفتار پدر و مادر می دانند؛ که با توجه به این امر فرقی نمی کند انسان یک بچه داشته باشه یا مثلا پنج تا...
نکته ی دوم: با توجه به معارف دینی عواملی مهمی تاثیر مستقیم در تربیت فرزندان داارند... مانند رزق و روزی حلال ... که با توجه به این مساله هم فرقی در تعدد فرزندان نیست...
نکته ی سوم: با توجه به سیره ی اهل بیت علیهم السلام در می یابیم که برخی از فرزندان آن معصومین هم ناخلف بار می آمدند که این دو فرض را دارد:
فرض اول: اینکه حضرات خدایی ناکرده در تربیت آنان کوتاهی کرده اند( که این مردود است)
فرض دوم: اینکه فرزندان با همه ی تربیت هایی که شده اند، با توجه به اختیاری که خداوند به همه ی انسان ها داده راه شر و بدی را انتخاب کرده اند...
باتشکر از شما
Pages