يا عَلىُّ، اِنَّ اِزالَةَ الجِبالِ الرَّواسي أهوَنُ مِن اِزالَةِ مُلکٍ مُؤجَّلٍ لَم تَنقَض اَيّامُهُ.
يا عَلىُّ، مَن لَم تَنتَفِع بِدينِهِ وَدُنياه فَلا خَيرَ لَکَ في مُجالَسَتِهِ وَمَن لَم يُوجِب لَکَ فَلا تُوجِب لَهُ وَلا كَرامَةً.
اى على، به درستى كه نابود كردن كوهها آسانتر است از ازاله ملك مؤجّل كه ايّامش تمام نشده است.
اى على، كسى كه هيچ فايدهاى براى تو نداشته باشد (نه دنيايى ونه آخرتى) پس همنشينى با او ثمرى ندارد وكسى كه براى تو احترامى قائل نباشد تو نيز اهمّيّت و احترامى براى او قائل نباش.[1]
نور هدايت
انسان موجودى اجتماعى است وبا اجتماع ومردم زندگى مىكند، طبعاً هر كس براى خود دوست وهمنشينى مىطلبد. چه خوب است همنشين كسى باشد كه موجب افزايش خوبى شود. فرمودهاند اگر كسى را مىخواهيد بشناسيد به دوستان وهمنشينانش بنگريد كه چه كسانىاند.
همنشين تو از تو بِه بايد تا تو را عقل ودين بيفزايد
مصاحبت با صالحان زندگى را از ابتذال وپوچى نجات مىدهد وبا ارزشهاى متعالى آشنا مىكند وموجب قرب به خدا مىشود. امروزه يكى از مسائل خطرناك براى جوانان ونوجوانان ما دوستان وهمنشينان آنها هستند. فساد وآلودگى، جنايت وخودكشى، همه پيامدهاى بىتوجّهى اوليا ومربّيان به اين دوستىهاست.
امام علىّ بن موسىالرّضا علیه السلام به شخصى فرمود: «ما لِىَ رَأيتُکَ عِندَ عبدالرّحمانِ بن يعقوب؟ فَقالَ: إنَّهُ خالي فَقالَ: إنَّهُ يَقولُ في اللّهِ قَولاً عَظيماً يَصِفُ اللّهُ وَلا يُوصَفُ فإمّا جَلَستَ مَعَهُ وَتَرَكتَنا وَإمّا جَلَستَ مَعَنا وَتَرِكتَهُ فَقُلتُ هو يَقولُ ما شاءَ أىُّ شَيءٍ عَلَىَّ مِنهُ إذا لَم أقُل ما يَقولُ؟ فَقالَ أبوالحَسَنِ علیه السلام : أما تَخافُ أن تَنزِلَ بِهِ نِقمَةٌ فَتُصِيبَكُم جَميعاً أما عَلِمتَ بِالَّذي كانَ مِن أصحابِ مُوسى وَكانَ أبُوهُ مِن أصحابِ فِرعَونَ فَلَمّا لَحِقَت خَيلُ فِرعَونَ مُوسى تَخَلَّفَ عَنهُ لِيَعِظَ أباهُ فَيُلحِقَهُ بِمُوسى فَمَضى أبوهُ وَهُوَ يُراغِمُهُ حَتّى بَلَغا طَرَفاً مِنَ البَحرِ فَغَرِقا جَميعاً فَأتى مُوسى علیه السلام الخَبَرُ فَقالَ: هُوَ في رَحمَةِ اللّهِ وَلـكِنَّ النِّقمَةَ إذا نَزَلَت لَم يَكُن لَها عَمَّن قارَبَ المُذنِبَ دِفاعٌ؛
چرا با عبدالرّحمان بن يعقوب معاشرت مىكنى؟ عرض كرد: او دايى من است. حضرت فرمود: او درباره خدا سخنان نادرستى مىگويد پس يا با او معاشرت كن وما را واگذار ويا با ما همنشين باش واو را ترك كن. عرض كرد: او هر چه مىخواهد بگويد، وقتى از عقيده او پيروى نكنم به من چه زيانى دارد؟ حضرت فرمود: آيا نمىترسى از اينكه عذابى بر او نازل شود وتو را هم فرا گيرد؟ آيا داستان آن شخص را كه خود از ياران حضرت موسى علیه السلام بود وپدرش از ياران فرعون نشنيدهاى؟ هنگامى كه لشكر فرعون در كنار دريا به موسى ويارانش رسيد آن پسر از موسى جدا شد كه پدرش را نصيحت كند، در حالى كه پدر به راه خود به دنبال فرعون مىرفت، تا اينكه هر دو به كنار دريا رسيدند وهمين كه لشكر فرعون غرق شد آن دو نيز غرق شدند، خبر به موسى علیه السلام رسيد فرمود: او در رحمت خداست، ولى چون عذاب نازل شد كسى كه نزديك گناهكار باشد نيز هلاك خواهد شد».[2]
---------------------------------------------------
[1] . بحارالانوار، ج 77، ص 47
[2] . كافى، ج 2، ص 374.