چهره مخالفان بعد از انقلاب

ب: چهره مخالفان بعد از انقلاب
اقدام تخریب گرانه علیه مجالس عزاداری حتّی بعد از انقلاب نیز قطع نشد و به صورت‌های مختلف بروز کرد که عموماً به خاطر ناآشنایی با فلسفه و نتایج عزاداری بود. در کنار این‌ها امام دست‌های خیانتکار را نیز به خوبی می‌دید و گاه به قلم فرساها در این باره اشاره می‌کرد:
«حالا یک دسته‌ای آمده اند می‌گویند که دیگر روضه نخوانید، نمی‌فهمند این‌ها که روضه یعنی چه؟ حالا قلم هایتان را به ضد روحانیون قلم فرسایی می‌کنید؟...» [17]
«این‌ها از اساس می‌خواهند روضه را از بین ببرند که روضه خوانی است که عواطف مردم را همچو تهییج می‌کند که...» [18]
«امروز دیگر ما انقلاب کردیم، روضه دیگر لازم نیست، از غلط‌هایی است که تو دهن‌ها انداختند، مثل این است که بگوییم امروز ما انقلاب کردیم، دیگر لازم نیست که نماز بخوانیم. انقلاب برای این است. انقلاب کردیم که شعائر اسلام را زنده کنیم. نه انقلاب کردیم که شعائر اسلام را بمیرانیم... تبلیغ می‌کنند این منحرفین، این‌هایی که مأمورند که این جور تبلیغات را بکنند...» [19] «از این شیطنت‌ها باید یک قدری ترسید و توجّه به آن کرد. از این که مجالس اسلامی را، مجلس عزا را در نظر شما سُست می‌کنند و می‌روند تو دهات. این ور آن ور می‌افتند که فلانی گفته است که مجالس عزا لازم نیست. فلانی چطور همچو حرفی می‌زند؟ کسی که می‌داند که مجالس عزا چه جهت سیاسی دارد. چه جهت اسلامی دارد.» [20] «بازیتان ندهند این قلم فرساها، بازیتان ندهند این اشخاصی که با اسماء مختلفه و با مرام‌های انحرافی می‌خواهند همه چیز را از دستتان بگیرند.» [21]
اهداف توطئه گران
امّا به راستی هدف دشمنان داخلی و خارجی از مخالفت و تلاش برای خلوت کردن و نابودی عزاداری‌ها چیست؟ امام هدف دشمن را مبارزه با فرآیند عزاداری و روضه خوانی می‌داند. نه شکل آن. از این روی چنان چه روضه و عزاداری‌ها بدون روح و هدف مترقِّی و اصلاحگر باشد، از نظر آنان ممدوح هم خواهد بود، لذا می‌فرمود: «قضیه مجلس روضه بود یا از مجلس روضه آن‌ها یک چیز دیگر می‌فهمیدند و می‌خواستند آن را از بین ببرند؟
آن‌ها فهمیده بودند که... از این مجالس عزاداری یک کاری می‌آید که نمی‌گذارد این‌ها کارهایشان را انجام بدهند...» [22]
«وقتی که [رضاخان] مستقرّ شد اوّل... نمی‌گفت هدف را. آن قرار داد که اسلام نباشد. از مجالس وعظ و خطابه و روضه جلوگیری کرد.» [23]