محمد حنفیه الگوی فرمانبرداران

او فرزند علی و از مردان دلیر است. در مدینه می‌زیست، در جنگ جمل علمدار سپاه پدرش بود و در جنگ نهروان هم حضور داشت. هنگامی که تصمیم امام حسین را نسبت به ترک مدینه دانست، پیش نهادهایی به ایشان داد. از جمله این که به سوی مکّه نرود وخود را از نیروهای وابسته به حکومت یزیدی دور کند.
محمّد کاملاً امام حسین را می‌شناخت و دیدگاه خود را هنگام حرکت امام از شهر پیامبر ‌‌صلی الله علیه و آله  چنین اظهار کرد:
«ای برادر! تو محبوب‌ترین مردم و عزیزترین آنان پیش من هستی. من قصد نصیحت ندارم و احدی را سزاوارتر از تو برای این کار نمی‌یابم، اطاعت تو بر گردن من واجب است، زیرا خداوند تو را بر من شرافت داده و تو را از آقایان بهشت قرار داده است..» (20)
امام حسین با توجّه به جایگاه مدینه در تاریخ اسلام و خاطراتی که از این شهر در دوران رسول خدا ‌‌صلی الله علیه و آله ، علی، فاطمه زهرا و امام حسن (دارد آن را به عنوان پایگاهی مهمّ می‌بیند، لذا حرکت را از آن آغاز و به آن ختم خواهد کرد. بنابراین باید فضای فرهنگی آن را کاملاً حفظ کند. آن حضرت با شناختی که از برادرش محمّد حنفیه دارد او را به عنوان مسؤول حفاظت و اطلاعات شهر مدینه منصوب می‌کند تا اخبار آن را لحظه به لحظه به ایشان برساند.