یك محبوبیت

بنده در سفری كه به تهران داشتم، در یكی از مساجد كه برای نماز رفتم هم خودم دیدم و هم امام جماعت مسجد برای بنده تعریف كرد كه ما برنامه‌هایی داریم كه جوانان پرشور از آن استقبال می‌كنند.
اگر خدای نكرده مقصر باشیم و بی تفاوت بگذریم، خودمان عامل می‌شویم كه مملكت را از دست بدهیم. دوباره تكرار می‌كنم كه دشمن در صدد جایگزین كردن است و یك محبوبیت را با محبوبیت دیگر عوض می‌كند. باید تاریخ برای ما عبرت آموز باشد. یك روزی می‌خواستند محبوبیت امیرالمؤمنین را مبدل كنند و برای آن جایگزین درست كنند. ممكن است امروز جوانان ما به جای این كه به یك روحانی علاقمند شوند، به یك بازیگر سینما یا یك ورزشكار قوی علاقمند شوند؛ درست است كه ورزشكار آدم خوبی است و دوست امیرالمؤمنین، ولی این جابجایی خیلی خطرناك است. دشمن این را انجام می‌دهد.
مورد دیگر دانشگاهیان ما هستند. امروزه ما قشر عظیمی دانشگاهی داریم. نمی‌شود همین طور گفت كه همه دانشگاهی‌ها بی دین هستند، در صورتی كه این طور نیست و كسانی كه با دانشجویان مانوس هستند، واقع مطلب را می‌دانند. این ما هستیم كه باید كار كنیم. باید كار ما، كلاس ما، درس خواندن ما، موضع گیری ما و... طوری باشد كه بتوانیم بر دانشجویان تاثیر بگذاریم. كسانی مثل مطهری و مفتح رحمهما الله انقلابی عظیم در دانشگاه‌ها به پا كردند. باید كار بشود و بی تفاوت نباشیم.
اگر بین جوان‌ها و دانشجویان و كل مردم محبوبیت نداشته باشیم، توقع این كه حرف ما در مردم مؤثر باشد، توقع بی جایی است.
به ذهن عزیزان خطور نكند كه مگر ما باید دنبال محبوبیت باشیم، این بحث جداگانه‌ای است. كارهای ما باید خالصانه باشد چرا كه كار خالصانه ما محبوبیت می‌آورد. در زیارت امین الله می‌خوانیم كه خدایا مرا در زمین محبوب قرار بده؛ زیرا این محبوبیت به نفع دین و كل برنامه‌های دینی است. تلاش ما باید این باشد كه در بین مردم و جوان‌ها، با كار و رفتار و موضع گیری‌های خودمان محبوبیت كسب كنیم.