پست‌های كلیدی

آیا اشغال پست‌های كلیدی كشور مثل ریاست جمهوری برای روحانیت در زمان حاضر مصلحت هست یا خیر؟
یك انسان معمم و روحانی مثل بقیه شهروندان حق و حقوقی عمومی دارد و كسی نمی‌تواند برای كسی دیگر تكلیف روشن كند. زمانی از خود امام امت و رده‌های بالا سؤال می‌شود كه مصلحت چیست؟ ولی امروزه ما در شرایط مصلحت پرسی نیستیم كه كسی بپرسد آیا مصلحت هست یا نه؟ الآن دیگر نمی‌شود جلوی كسی را گرفت. اگر فرد معمم یا غیر معمم بخواهد خودش را نامزد بكند، برای كاری اعم از نظارت و وكالت و... نمی‌توان جلو او را گرفت. این هم كه ما بگوییم صلاح است یا صلاح نیست، جز این كه بهانه‌ای باشد كه روی آن تبلیغاتی بكنند، چیز دیگری نخواهد بود. امروزه دیگر كسی در آن مقام نیست و همه در این كه می‌توانند مثل دیگران نامزد بشوند مساوی اند.
این حوزه‌ها و مراجع معظم تقلید هستند كه باید لطف كرده و مردم را بیدار كنند تا به افراد مطمئن و صادق و دلسوز و متدین و افرادی كه وقتی روی كار می‌آیند، دین پر رنگ‌تر شود رای دهند، اعم از این كه معمم باشد یا نه.
خطری كه وجود دارد بی تفاوتی و اشتباه مردم است. در آغاز انقلاب، مصلحت اندیشی یك امر جدی بود، مثلا در اوایل، امام امت، ریاست امور را برای روحانیون مصلحت نمی‌دانستند و می‌گفتند كه اگر شخصی‌ها باشند بهتر است. بعد فرمودند كه مصحلت چیز دیگری است، اما امروزه كسی در مقام مصلحت پرسی نیست.
با توجه به تاكیدات مقام معظم رهبری در خصوص تغییر نظام آموزشی حوزه به تناسب نیازهای جامعه امروز، خواهشمند است علت عدم اجرای این اصلاحات ضروری را كه تا امروز بیش از هشت سال از اعلام خطر ایشان می‌گذرد، توضیح دهید؛ خصوصا در زمان تصدی مدیریت خودتان.
اگر كسی مدعی شود كه از اول پیروزی انقلاب در حوزه هیچ نوع تحول و تغییری صورت نپذیرفته، بی انصافی است. اگر هم كسی مدعی شود كه ما در طول این بیست و دو سال به آن جایی كه می‌باید برسیم رسیده ایم، این هم دروغ است. فاصله بین وضع موجود تا وضع مطلوب خیلی زیاد است. پس محسوس است كسانی كه مدیریت می‌كنند و در راس امور هستند، زحمت كشیده و كار می‌كنند.