روشنفكری دینی

22:57 - 1393/10/29

نظر جنابعالی درباره مفهوم روشنفكری دینی در گفتار روشنفكران ایران در عصر حاضر چیست؟
این واژه و سوء استفاده‌هایی كه از آن می‌شود اختصاصی به زمان حاضر ندارد. همیشه شیاطین انس و جن با استفاده از واژه‌های زیبا به گمراه كردن مردم پرداخته اند. این سنتی است كه از دیر زمان وجود داشته و بعدا هم وجود خواهد داشت. خود قرآن در این زمینه ما را راهنمایی كرده و می‌فرماید: «و كذلك جعلنا لكل نبی عدوا شیاطین الانس و الجن یوحی بعضهم الی بعض زخرف القول غرورا»؛ (2) «و بدین گونه برای هر پیامبری دشمنی از شیطان‌های انس و جن برگماشتیم. بعضی از آن‌ها به بعضی، برای فریب [یكدیگر] سخنان آراسته القا می‌كنند.‌»
كار شیاطین این است كه از الفاظ زیبا استفاده می‌كنند. «زخرف القول‌» ابزار كار شیاطین است. واژه‌های روشنفكری، اصلاح، آزادی و چیزهایی از این قبیل، الفاظی زیبا است كه با معانی ساختگی كه خودشان به آن‌ها می‌دهند در راه مقاصد شیطانی خود از آن‌ها استفاده می‌كنند. این‌ها خود جاهل‌ترین اند ولی نام خود را روشنفكر می‌گذارند.
كسی كه خود می‌گوید: هیچ چیز در عالم قابل معرفت یقینی نیست، این روشن است یا تاریك؟ خودش می‌گوید من چیزی نمی‌دانم، علم یقینی به هیچ چیز ندارم، نه تنها من ندارم كه هیچ كس نمی‌تواند داشته باشد.
جواب این‌ها این است كه: به شما چه كه می‌توانند یا نمی‌توانند، خودت اقرار می‌كنی كه من ندارم، خوب اگر نداری پس برای مردم چه آورده ای؟ دوران حاكمیت نسبیت و شك گرایی «الجاهلیة الثانیه‌» است. یك «الجاهلیة الاولی‌» داشتیم و امروز جاهلیتی دیگر ظهور كرده است كه خودشان اقرار به جهل می‌كنند منتهی به جهلشان افتخار می‌كنند. این روشنفكر می‌شود؟ این كه آدم بگوید هیچ چیز را نمی‌شود شناخت و هیچ معرفت یقینی نمی‌شود پیدا كرد، این روشنفكر می‌شود یا تاریك فكر؟