الگوهاى خدمتگزارى (8)

22:48 - 1394/04/10

عالمان خدمتگزار 3
مقدمه
عالمان دین، خادمان مخلص بشریت و ستارگان پرفروغ رحمانی اند كه برای هدایت رهپویان طریق خدمت و ایثار به خلق، فروغی به گستردگی تاریخ دارند و سرگذشت زندگانی آنان گواه روشنی بر این ادعاست كه: «عالمان ما همسایه دیوار به دیوار غم و شادی مردم و خادمان بی منت آنان بوده و هستند.‌» مردانی كه خدمت به خلق را عین عبادت دانسته و هر چه از مال و مقام، نفوذ و آبرو، دانش و تخصص، و توان و جان داشته اند، وقف بندگان خدا كرده‌اند و صحیفه عمر خویش را به مهر خدمت به مردم زینت و ورانیت بخشیده اند. به راستی، چه انفاقی بالاتر از این خدمت خالصانه و همه جانبه. گویی در طول تاریخ، عالمان دین در این مسیر انسانی دست به مسابقه‌ای بزرگ زده اند، به طوری كه سیمای هر یك درخشان‌تر از دیگری جلوه می‌كند.
و بی گمان آنان مصداق این آیه شریفه‌اند كه: «ان الذین یتلون الكتاب و اقاموا الصلوة و انفقوا مما رزقناهم سرا و علانیة یرجون تجارة لن تبور × لیوفیهم اجورهم و یزیدهم من فضله انه غفور شكور»؛ (1)
«كسانی كه این كتاب را می‌خوانند و نماز را به پا می‌دارند و از آنچه به آنها داده ایم در نهان و آشكار انفاق می‌كنند، به تجارتی امید دارند كه هرگز از بین نمی‌رود تا اینكه خدا پاداش آنان را عطا فرماید و از فضل خود به آنان زیادتی دهد. همانا او آمرزنده و سپاسگزار است.‌»
روشن است كه بروز این گونه جلوه‌های رفتاری از سوی عالمان دین علاوه بر خاستگاه قرآنی، در آموزه‌های نبوی و علوی نیز ریشه دارد. از جمله، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «الخلق عیال الله فاحب الخلق الی الله من نفع عیال الله وادخل علی اهل یت سرورا؛ مردم روزی خوار خدایند. دوست داشتنی‌ترین مردم نزد خدا، كسی است كه به روزی خواران خدا سود برساند و خانواده‌ای را شاد كند.‌» (2)
پس از بیان این مقدمه، به تماشای فرازهایی انسان پرور از زندگی عالمان خدمتگزار می‌نشینیم و گفتار و رفتار شایسته شان را الگوی خویش می‌سازیم.