نوروز پاکان

16:03 - 1394/05/07

طبیعت با بهار طراوت می‌یابد و معنویت با بهار رمضان اوج می‌گیرد. بهار طبیعت با نوروز آغاز می‌شود و بهار معنویت با ماه رمضان. سردی طبیعت با شكوفه‌های بهاری و سرود بلبلان رخت بر می‌بندد و یخهای عصیان و نافرمانی، با زمزمه‌های نیمه شب رمضان و ترنم دعای رمضانیان آب می‌شود. در رمضان است كه می‌توان هفت شهر عشق را پیمود و دیو نفس را بر زمین افكند و در عید فطر پیروزی فطرت بر شهوت را، جشن گرفت.
اگر گردش زمین دور خورشید، آغازگر سال شمسی است واگر تكاپوی ماه بر گرد زمین، نوید بخش سال قمری؛ حركت سالك عاشق در رمضان المبارك در مدار توحید، طلایه دار سال معنوی است و پیروزی قلب سلیم بر شهوت بدخیم، نوروز آن.
رضای آل محمد علیهم السلام را سخنی شنیدنی است: «اِنَّما جُعِلَ یوْمُ الْفِطْرِ الْعیدَ لِیكُونَ لِلْمُسْلِمینَ مُجْتَمَعا یجْتَمِعُونَ فیهِ وَ یبْرِزُونَ لِلّهِ عَزَّ وَجَلَّ فَیمَجِّدُونَهُ عَلی ما مَنَّ عَلَیهِمْ فَیكُونُ یوْمَ عیدٍ وَ یوْمَ اِجْتِماعٍ وَ یوْمَ فِطْرٍ وَ یوْمَ زَكاةٍ وَ یوْمَ رَغْبَةٍ وَ یوْمَ تَضَرُّعٍ. وَ لأَِنَّهُ اَوَّلُ یوْمٍ مِنَ السَّنَةِ یحِلُّ فیهِ الاَْكْلُ وَالشُّرْبُ لاَِنَّ اَوَّلَ شُهُورِ السَّنَةِ عِنْدَ اَهْلِ الْحَقِّ شَهْرُ رَمَضانَ فَأَحَبَّ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ اَنْ یكْونَ لَهُمْ فی ذلِكَ مَجْمَعٌ یحْمِدُونَهُ فیهِ وَ یقَدِّسُونَهُ؛ (1) همانا روز فطر، عید قرار داده شده تا برای مسلمانان روز اجتماعی باشد كه در آن روز گرد هم آیند و [عشق و محبت خود] به خداوند را ابراز كنند و به خاطر منّتی كه بر آنان نهاده است، او را ستایش كنند، پس روز عید و روز گردهم آیی و روز افطار، روز زكات، روز گرایش به یكدیگر و روز تضرّع [به پیشگاه حق تعالی] است، [و نیز روز فطر، روز عید قرار داده شده] به دلیل آنكه روز فطر اولین روز سال است كه خوردن و آشامیدن در آن جایز شمرده شده است، چرا كه نزد اهل حق اولین ماه سال، ماه رمضان است و خداوند دوست دارد در روز عید فطر، مسلمانان اجتماع كنند و با یكدیگر به ستایش و تقدیس او بپردازند.»
در صبحدم این عید آسمانی است كه هاتفی ملكوتی، پیروزمندان میدان جهاد اكبر را به دریافت پاداششان فرا می‌خواند، پاداشی فراتر از پاداشهای خاكی و غیرقابل مقایسه با هدایای پادشاهان زمینی.
امام باقر علیه السلام ازپیامبر اكرم صلی الله علیه و آله روایت كردند: «اِذا كانَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ شَوّال نادی مُنادٍ: اَیهَا الْمُؤْمِنُونَ أَغْدُوا اِلی جَوائِزِكُمْ. ثُمَّ یا جابِرُ جَوائِزُ اللّهِ لَیسَتْ كَجَوائِزِ هؤُلاءِ الْمُلُوكِ. ثُمَّ قالَ: هُوَ یوْمُ الْجَوائِزِ؛ (2) هنگاهی كه روز اول ماه شوال فرا می‌رسد، منادی ندا می‌دهد: هان‌ای مؤمنان! برای دریافت جوایزتان صبح زود بشتابید.‌ای جابر، جوایز خداوند همانند جوایز پادشاهان نیست. سپس فرمود: روز اول شوال، روز جوایز است.»

برچسب‌ها: