شیعه

15:39 - 1394/05/14

من از رفقا و از بعض حاضرین پرسیدم كه «علی بن محمّد» كیست؟ جواب دادند: او امام شیعه هاست و به احتمال زیاد متوكل او را به قتل می‌رساند. من با خودم گفتم: از اینجا نمی‌روم تا چهره او را ببینم و از نتیجه كار او آگاه شوم. ناگهان دیدم او را سوار بر اسب نموده، آوردند و مردم برای دیدن او صف كشیده بودند.
عبد الرحمان می‌گوید: من از دیدن آن حضرت دگرگونی در خود احساس كردم و قلبم پر از عشق و محبت گردید؛ لذا مرتب دعا می‌كردم كه از ناحیه متوكل به او آسیبی نرسد. مأموران همچنان آن حضرت را در میان صفوف جمعیت می‌آوردند، ولی او با تمام متانت و وقار بر مركبش قرار گرفته بود و به جایی نگاه نمی‌كرد و به كسی توجّه نمی‌نمود تا اینكه مقابل من رسید، صورت خود را به سوی من گردانید و فرمود: «خداوند دعایت را مستجاب كرده است و به تو عمر طولانی و مال زیاد و فرزندان متعدد مرحمت می‌فرماید..»
من از شنیدن این سخنان به خود لرزیدم و همراهان و حاضران از من سؤال می‌كردند: شما كیستی؟ و چه كار داری؟ و او با تو چه گفت؟...
جواب دادم: خیر است. و راز گفته شده را به آنها نگفتم. تا زمانی كه به اصفهان برگشتم و خداوند گشایشی در روزی من ایجاد كرد و علاوه بر مال زیاد، عمرم نیز از هفتاد گذشت و دارای دو فرزند شدم...؛ لذا به امامت او معتقد گشتم و از شیعیان او گردیدم. (11)
6. خبر از مرگ متوكل
ابو القاسم بغدادی از زرّافه نقل می‌كند كه متوكل عباسی دستور داد حضرت امام هادی علیه السلام در روز تشریفاتی «یوم السلام» همراه با مردم شركت كند. وزیرش «فتح بن خاقان» مخالف این تصمیم بود، ولی متوكل ستمگر گفت: این كار حتما باید انجام گیرد!
سرانجام امام علی النقی علیه السلام مجبور شد با پای پیاده در راهپیمایی شركت كند، در حالی كه متوكل و وزیرش سوار اسب بودند. حضرت در گرمای سوزان عرق ریزان در حالی كه انگشتش مجروح شده بود، حركت می‌كرد. زرّافه می‌گوید: با اینكه شیعه نبودم، [بر حال او رقت كردم و [گفتم: از پسر عمویت متوكل غمگین و ناراحت نباش! امام هادی علیه السلام به آیه 65 سوره هود كه می‌فرماید: «تَمَتَّعُوا فی دارِكُمْ ثَلاثَةَ اَیامٍ ذلِكَ وَعَدٌ غَیرُ مَكْذُوبٍ»؛ « [حضرت صالح به آنها گفت: مهلت شما تمام شد!] سه روز در خانه تان بهره مند گردید. این وعده‌ای است كه دروغ نخواهد بود..» اشاره كرده و آنگاه فرمود: «من در پیشگاه الهی از ناقه حضرت صالح كم ارزش‌تر نیستم و شما تا سه روز در این دنیا بگذرانید، وعده خدا را حتمی خواهید یافت..»