تاثیر فرهنگ اسلامی ایران در جامعه مسلمانان چین

11:16 - 1394/05/15

پیشینه فرهنگ اسلامی ایران در چین
نفوذ ایران قدیم در فرهنگ و هنر چین پیشینه‌ای دیرینه دارد و در این میان، مبادله فرهنگ مذهبی یكی از زمینه‌های مهم به شمار می‌رود. قبل از اینكه ایران یك كشور اسلامی شود، آیین بودا حدود قرن اوّل قبل از میلاد از طریق ایران و آسیای میانه وارد منطقه سین كیانگ كشور چین شد و سپس در داخل چین توسعه یافت. آیین زرتشتی نیز از ایران وارد چین شد و دین مانی هم در حدود قرن چهارم میلادی از كشور ایران وارد چین گردید و در مناطق شمال غربی چین به طور وسیع گسترش یافت. مذهب مسیحی ایرانی نیز در اوایل دودمان تانگ وارد چین شد و به مدت 200 سال در چین رایج بود. از اینرو، قبل از ورود اسلام به چین، آثار تاریخی و فرهنگی سایر مذاهب ایرانی كه وارد سرزمین چین شده بودند، وجود داشته است و این مذاهب در دورانهای مختلف تاریخی تأثیر زیادی در چین بر جای نهاده اند.
گسترش اسلام در ایران از اواسط قرن هفتم میلادی آغاز گشت؛ چنان كه تا قرن یازدهم میلادی همه ایرانیان به دین اسلام گرویدند كه بیشتر آنها سنی مذهب بودند. در سال 1502 م، سلسله صفوی توسط تركها در ایران تأسیس، و مكتب تشیع كه دارای سابقه و رونق دیرینه بود، به عنوان دین رسمی اعلام شد و در دهه سوم قرن بیستم، جمعیت شیعه ایران بیش از 96 درصد از كل جمعیت را تشكیل داد و ایران به صورت یك كشور كاملاً اسلامی تبدیل گردید.
اما نفوذ فرهنگ اسلامی ایران در جامعه چین، از زمان ورود اسلام به ایران آغاز شد؛ چنان كه از شكل ظاهری و فیزیك بدنی پیشینیان قوم هوی كه به دین اسلام اعتقاد داشتند، می‌توان اثر مسلمانان فارس را كشف كرد.
در دوران دودمانهای تانگ و سونگ مسلمانان فارس برای تجارت وارد چین شدند و به فعالیت تجارتی در شهرهای بندری واقع در سواحل جنوب شرقی دریای چین پرداختند و عده‌ای از آنان با دختران چینی ازدواج كردند. در آن زمان تعداد فارسها و عربها كه در چین به بازرگانی اشتغال داشته و ساكن این كشور بودند، خیلی زیاد بود. فارسها همچنین در شهرهای گوانگ جو، چوان جو و هانگ جو به فعالیت تجاری اشتغال داشتند و در محل زندگی خود مراكزی جهت فعالیتهای مذهبی تأسیس كرده، اسلام را به صورت مسالمت آمیز تبلیغ می‌كردند. بدین گونه دین اسلام به تدریج از جنوب شرقی چین به مناطق دشتهای مركزی چین راه یافت.

برچسب‌ها: