رشد اقتصادی

بسیاری از نارضایتیها و... به همین امر بر می‌گردد. مشكل اینجاست. دولت به دنبال رشد اقتصادی برای افزایش رضامندی در مردم است، لیكن در بسیاری از كشورها از جمله سوریه و همین ارمنستان فقر بیداد می‌كند، اما مردم از دولت بیزار نیستند. عمدتا برای آن است كه این نیاز بسیار نیرومند با مشكل روبرو نیست.
در فرودگاه ایروان پیاده شدیم. عده‌ای از مسافران از ارامنه ایران و یا ارمنستان بودند؛ به دلیل آنكه به زبان ارمنی سخن می‌گفتند، و عده‌ای هم ایرانیان غیرارمنی بودند. از فرودگاه ایران بر داشتن روسری و كاهش لباسها انجام شد تا اینكه در فرودگاه ایروان به جز یك زن كه همچنان روسری خود را بر سر داشت هیچ اثری از حجاب نبود.
در حالیكه من با لباس روحانیت تنها بودم، هیچ یك از مسافران بی احترامی نكردند، یكی دو مورد از مردان هم مسئله شرعی سؤال كردند.
كنار نوار نقاله برای گرفتن ساك دستی منتظر ایستادم. فردی در نزدیكی من بود، گردن آویز صلیب و طلایی او نشان می‌داد كه مسیحی است، بی مقدمه شروع به صحبت كرد.
«بعضی از ما ایرانیها خدمات جمهوری اسلامی را نمی‌بینیم، قبل از انقلاب كجا همه مردم در خانه هایشان گاز داشتند، جمهوری اسلامی آورد؛ كجا اینقدر خدمات بود. مترو با اینهمه مشكلات درست كردند، ما در زمان شاه وقتی میوه یا شیرینی می‌خوردیم كه به مهمانی می‌رفتیم، كِی تا این حد نعمت بود؟ و...
امام به ایران آمد با یك جفت دمپایی (مقصود او نعلین بود) و این كشور را به اینجا رساند و الآن هم مسئولین تا این حد خدمت می‌كنند، چرا ایرانیها همین ارمنستان را نمی‌بینند و.... در بسیاری از كشورها از رهبران خود بت می‌سازند. آلمانها هنوز به هیتلر با آن همه جنایت احترام می‌كنند، اما ما ایرانیها به رهبری كه تا این حد خدمت كرد چگونه احترام می‌كنیم؟
من یك مسیحی هستم، اما نذر برای امام حسین علیه السلام هر سال می‌دهم، از امام حسین علیه السلام خواسته‌ام و حضرت خیلی چیزها به من داده است. روزی كشیشی به من گفت: چرا پول برای امام حسین علیه السلام می‌دهی؟ گفتم: اگر چیزی به من داده‌ای بگیر، من از امام حسین علیه السلام چیزها گرفته‌ام.‌»