سرمقاله 73

19:26 - 1394/07/05

هاله تبليغ 1 (خانواده مبلغان)
تبليغ دين و دعوت انسانها به پرستش خداوند موهبتی الهی بوده و جای بسی سپاس به درگاه ايزدی دارد.
درعرصه تبليغ و سخنوری مردم سخنان مبلغ را می‌شنوند و از پيامهای قرآن و آموزه‌های اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام تأثير پذيرفته و می‌کوشند تا حدی باورها، بينشها، گرايشها، و رفتار خود را با آن شاخصها تنظيم و از کاستيهای خويش بکاهند و سير الی الله و عبوديت خداوند را به تناسب ايمان خويش در فراز و نشيبهای زندگی دنبال کنند.
اما پس از سخنرانی با دقت بسيار، خاموش و تيز بينانه، رفتار مبلّغ را ورانداز می‌کنند؛ اگر دوری از دنيا را پس از سخن در رفتار او احساس کردند، از عمق جان به تقويت و تصحيح بعد معنوی خود می‌پردازند؛ اگر پرهيز از دروغ و غيبت را در رفتارهای پس از منبر و در برخوردهای اجتماعی او در عمل يافتند، تازه گفتارهای وی در جان آنان خانه می‌کند.
اگر مردم دنيا دوستی و بی‌پروايی را در اعمال مبلّغ حس کردند، گاهی آثار ابتدايی تبليغ هم از بين می‌رود. اينجا مبلّغ از سويی بر تأثير تبليغی خويش لطمه وارد کرده، و از سوی ديگر ترديد و شک نسبت به ديگر روحانيون و مناديان پرستش ايجاد کرده، و باری گران بر دوش خود خواهد نشاند.
علاوه بر عملکرد خود مبلّغ، عوامل ديگری نيز در نتيجه دادن يا بی‌نتيجه ماندن تبليغ او مؤثرند؛ مانند: خانواده مبلغ، خويشاوندان او، افرادی که با آنها حشر و نشر دارد و... که می‌توانيم از آنها به «هاله تبليغ‌» تعبير کنيم. در سلسله مقالاتی با عنوان «هاله تبليغ‌» به تبيين هر يک از اين عوامل خواهيم پرداخت.

برچسب‌ها: