نكته اول
اگر شخصی بگوید: هر كس غیبت مرا بكند، من از او راضی هستم. آیا در چنین حالتی میتوان غیبت چنین شخصی را كرد؟
حضرت آیت الله فاضل لنكرانی در این مورد فرمودهاند:«غیبت كردن از چنین شخصی باز هم اشكال دارد، زیرا غیبت كردن «حق الناس» محض نیست تا بتوان در چنین حالاتی از كسی غیبت كرد و در آیات و روایات از غیبت به طور مطلق نهی شده است.» [1]
لازم به توضیح است كه اصلاً گفتن چنین كلامی جایز نیست؛ زیرا ترخیص در ارتكاب گناه است.
نكته دوم
برخی از افراد برای اینكه آیات قرآن و نامهای مقدس معصومان علیهم السلام زیر دست و پا قرار نگیرند یا بدون وضو لمس نشوند، با قلم آنها را محو میكنند یا آنها را ریزریز میكنند، به طوری كه معلوم نباشند و سپس آنها را دور میریزند.
حضرت آیت الله فاضل لنكرانی دربارة این كار فرمودهاند: «اگر با محو كردن و یا ریز ریز كردن و دور ریختن آنها هتك و بیاحترامی بر آن صدق نمیكند، این كار اشكالی ندارد، ولی بهتر است كه آنها را در محل مناسبی دفن كنند، یا آنها را خمیر نمایند و یا آنها را در آب جاری بریزند.» [2]
نكته سوم
میدانیم كه فروش قرآن به غیر مسلمان جایز نیست. حال اگر بدانیم كه غیر مسلمان قصد توهین به قرآن را ندارد، بلكه جهت مطالعه آن را تهیه میكند، آیا باز هم این كار مانعی دارد؟
امام خمینی قدس سره و حضرت آیت الله فاضل لنكرانی میفرمایند: «اگر اطمینان داریم كه غیر مسلمان نسبت به آن هتك و بیاحترامی نمیكند و در صورتی كه قرآن را در اختیار او قرار دهیم، امید هست كه هدایت و ارشاد شود، این عمل مانعی ندارد.» [3]
نکاتستان احکام (1)
20:00 - 1394/07/08