تعداد فرزند

اگرچه مشکلات اقتصادی می‌تواند در کاهش جمعیت و فرزندآوری مؤثر باشد، اما با مهارت‌هایی می‌توان تأثیر این مشکلات را به حداقل رساند.

فاصله سنی میان فرزندان می‌تواند تأثیر جدی در کیفیت روابط آن‌ها و والدین داشته باشد؛ روابطی که به برقراری تعامل کودک با خانه، خانواده و محیط اطرافش کمک می‌کند.

با اعتماد و تکیه  به خالق، می توان یکی از مهم ترین موانع فرزندآوری( ترس از روزی فرزندان) را برطرف کرد.

-برژینسکی، مشاور امنیت ملی سابق آمریکا در سال ۲۰۰۹ در مصاحبه ای با وال استریت ژورنال در خصوص جمعیت ایران گفته بود: «از فکر کردن به حمله پیش دستانه به تأسیسات هسته ای ایران اجتناب کنید و گفتگوها با تهران را حفظ کنید و بازی طولانی مدتی را انجام دهید، چون زمان، آمارهای جمعیتی و تغییر نسل در ایران به نفع رژیم کنونی نیست»

تک فرزندی از عوامل مهم در بلوغ زود رس است.

یکی از دلایل عدم رغبت جامعه به مسئله‌ی مهم فرزندآوری، فوبیا و ترس شدید از کمبود امکانات برای نسل جدید است. این دروغ بزرگ توسط رابرت مالتوس کشیش انگلیسی گفته شد که اگر رشد جمعیت را کنترل نکنیم، توازن جمعیت و امکانات دچار مشکل خواهد شد. این در حالی است که کشور ما از نظر امکانات در سطح فوق‌العاده مطلوبی در جهان قرار دارد.

-اصلاح سیاست های غلط را می توان از مهمترین عوامل اقبال دوباره جامعه به فرزند آوری ذکر کرد.

- از قدیم گفته شده که فرزند کمتر، زندگی بهتر یا فرزند کمتر، راحتی بیشتر! اما معنای راحتی چیست؟ قطعا معنایش این نیست که اگر فرزند کمتر راحتی بیشتری را بدنبال می‌آورد، لزوما کار خوب و درستی هم شمرده شود؛ مثل این که گفته شود شلغم، استخوان ندارد! اما آیا معنایش این است که شلغم از گوشت بهتر است!؟

-رهبر معظم انقلاب: «افزایش فرزند باید به صورت یک فرهنگ دربیاید.»

- بنابه نظر بسیاری از پزشکان، عقیم کردن (چه در زنان و چه در مردان) دارای عوارض و صدمات جبران ناپذیر و بعضاً جبران آن با صرف هزینه های زیاد همراه است. مهمترین و عمده‌ترین عارضه آن برگشت‌پذیر‌نبودن آن است.

در یک خانواده پرجمعیت، فرزندان می‌آموزند که چگونه با هم همکاری کنند؛ در مشکلات از هم کمک بگیرند، احساس تنهایی نکنند، داشته‌های خود را با هم تقسیم کنند، با هم روابط صمیمی‌ و نزدیکی داشته باشند که اینها در شکل‌گیری روابط و عواطف فرزندان نقش مهمی دارند.

- دوست خیالی داشتن برای کودک تنها، نوعی شرایط سرگرم‌کننده‌ای را برایش فراهم می‌کند، اما مسلما هیچ پدر و مادری دوست ندارد که زندگی تخیلی کودکش، جذاب‌تر از زندگی واقعی‌اش شود. بنابراین لازم است والدین تک فرزند در این زمینه تجدیدنظر اساسی کنند؛ چراکه ادامه این روند می‌تواند اختلالات جدی روانی را برای کودک به همراه داشته باشد.