مواعظ اخلاقی

خوشبختی و رستگاری برای کسی است که بیش از دیگران در چالش‌های درونی، خداخواهی را بر خودخواهی ترجیح دهد.

-جوهر و حقیقت انسان با بلا مشخص میشود.

هر واقعیتی الزاماً بر مبنای حقانیت نیست؛ بلکه هر آنچه به واقعیت می‌پیوندد، با عیار «حقیقت» ارزیابی می‌شود.

نه محرومیت از نعمت الزاماً نشانه بد بودن آدمی است و نه بهره‌مندی از نعمت الزاماً نشانه خوب بودن وی.

در چرخه طبیعت، حریص‌ترین حیوان، طُعمه قانع‌ترین حیوان می‌شود.

کسی که خود را از ثمرات فرزند محروم کند، گویا هیچ وقت زندگی نکرده و به نوعی خودکشی نسلی دچار شده است.

جامعه ایمانی از یک پیکره هستند و افراد آن باید در هنگام سختی‌ها و کمبودها، یار و غمخوار یکدیگر باشند.

عذاب جهنم، آن چیزی نیست که بعضی مردم به توهم گذرا و تمام‌شدنی‌اش، آن را کوچک می‌شمارند.

انتخاب دوست و رفیق خوب، نقش بسزایی در سعادت و کمال انسان دارد. خداوند خیرخواه‌ترین و بهترین رفیقی است که انسان را در مقابل طوفان‌های متلاطم و سهمگین دنیا بیمه می‌کند.

مرگ‌هراسی پدیده‌ای است که در انسان‌ها بسیار شیوع دارد. علت اصلی و مهمی که مرگ را استرس‌زا و اضطراب‌آور کرده، تنفر از نابودی و گرایش به بقاست.

بیش از آنکه مشکلات ما را به نامیدی سوق دهد، نحوه نگاه و نگرش ما به مشکلات موجب ناامیدی می‌شود.

هفت آیه خوانساری

از مرحوم آیة الله آقای حاج سیّد احمد خوانساری نقل شده است كه: