مواعظ اخلاقی

چکیده: پدر به عنوان مدیر خانواده وتامین کننده معاش اعضای خانواده نقش بسزایی دارد وباید برای آنها جانفشانی کند، اما این امر مهم نباید ما را ازیک مسئولیت دیگری که بسیار مهم‌تر می‌باشد، دورکند وآن تامین امور معنوی خود فرد می‌باشد.

چکیده: در این کلاس امتحان، انسان می‌تواند یک روز، ورقه‌اش را بنویسد و فردا آن را خط بزند. تا انسان در این کلاس است تا آخرین نفسی که دارد، می‌تواند نتیجه را تغییر بدهد. در این امتحان اجازه می‌دهند که انسان فکر و تأمل کند و یک بار، دوبار، سه‌بار و حتی بیشتر تغییر مسیر دهد. اما لحظه آخر حساسیت دارد. بالاخره تصمیم نهایی چیست؟

چکیده: از عوامل سیر صعودی انسان و خودیابی او، علم و تفکر است. انسان در سیر صعودی خود تا رسیدن به اعلی علیین گوهری دارد که می‌تواند او را به این مرتبه برساند و این همان خرد و اندیشه‌ای است که انسانیت انسان به آن است. حقیقت آدمی به اندیشه اوست و جسمش بیگانه‌ای است که انسان به ناچار با آن همراهی می‌کند. این بیگانه چنان بر روح و اندیشه‌ی ادمی تأثیر می‌گذارد که انسان گاه آن را به جای خویش برمی‌گزیند.

چکیده: ظاهرا آرامش از چیزهایی است که خیلی ها در زندگی به دنبال رسیدن به آن هستند اما این گوهری است که به آسانی بدست نمی آید، و چه بسا به جای صید این گوهر پریشانی نصیب انسان میشود.

چکیده: غفلت از خویش نقطه شروع خودفراموشی است. تا انسان از خود عقلی خویش غافل نگردد و در این راه اهمال نورزد، خودفراموشی رخ نمی‌دهد. غفلت از خویش سرآغاز سقوط از جایگاه واقعی انسان است. خودفراموشی و از خودبیگانگی باعث می‌شود انسان، ارتباطش را باحقیقت وجودی خود از دست دهد، فقر وجودی و احساس نیازش را با مبدأ خویش فراموش کند و در نتیجه نتواند زمینه ارتباط صحیح خود را با خدا فراهم سازد.

چکیده: خودفراموشی یا غفلت از خویشتن و در نتیجه از خود بیگانگی نقطه مقابل خودشناسی است. انسان خودفراموش، بر اثر این بیماری، دچار فرومایگی و پستی می‌شود، انسانیت را از یاد می‌برد، به ندای وجدان اخلاقی بی‌اعتنا می‌گردد و به‌آسانی تن به گناه و ناپاکی می‌دهد و پیوسته در مسیر سقوط حرکت می‌کند.

چکیده: ثمره عبودیت و بندگی حق‌تعالی، رسیدن به مقامی است‌که اهل معرفت با توجه به حدیث وارد شده در این زمینه، از آن تعبیر به مقام «کن» می‌نمایند. در واقع بندگی خدا، درّ گران‌بهایی است‌که باعث می‌گردد انسان این ظرفیت بالقوه وجودی خویش را در سایه سار عمل به وظایف، بالفعل کند. و بتواند به جایی برسد که با صرف اراده‌اش، مراد حاصل شود.

چکیده: «خودفراموشی» یک فرایند تدریجی است که انسان در اثر فراموشی خود حقیقی و اصیل نمی‌تواند آرمان‌ها و اهداف واقعی داشته باشد. لذا مورد کاذبی را که متناسب با مرتبه حیوانی اوست، جایگزین می‌نماید و بدین ترتیب به مرور با خویش بیگانه و غریبه می‌گردد.

چکیده: تربیت، واژه‌ای که برای همه ما انسان‌ها از زمان کودکی تا پیری همراه همیشگی ما بوده، این یار آشنا در رشد یافتن جسم و روح انسان در حوزه آموزش و پرورش، رسانه، کوچه و بازار، خانواده، و ارکان دیگر نظام اجتماعی و روابط اجتماعی مونس همیشگی انسان است.

چکیده: از دیدگاه اسلامی ازدواج‌هاو عشق‌های که براساس جنسی که منشأ آن صرفاٌ احساس و شهوت است و تحت نظارت و کنترل عقلانیت نیست و با دیگر جنبه‌های فطری آدمی پیوندی ندارد؛ عشق و وازدواج واقعی و انسانی نیست. در عشق انسانی زن و شوهر، مهر، صفا و صمیمیتی است که به تدریج و در طول زمان و در معاشرت دائم و اشتراک در خوشی‌ها و ناخوشی‌های زندگی و انطباق یافتن روحیه آن‌ها پدید می‌آورد.

چکیده: بسیاری از انسان ها خیال می کنند با مرگ از بین می روند اما امام حسین علیه السلام در روز عاشورا به یاران خود فرمود شما از مرگ عبور می کنید و می گذرید

چکیده: سخن از عشق مقدّس الهی است، نه هوس‌های زمینی و شیطانی. هوس باز، خودخواه است و خودمحور، و بویی از عشق نبرده است. او جز به لذتش نمی‌اندیشد و دیگری را که به غلط معشوق می‌نامد، جز به عنوان ابزاری برای فروکشی شهوتش نمی‌خواهد. هوس باز قربانی‌اش را برای خود می‌خواهد، اما عاشق خود را برای معشوق می‌خواهد و حاضر است خود را در پای او قربان کند.