ائمه(س)

مهم‌ترین راهبرد امام باقر علیه‌السلام در دوران امامتش، اصلاح باورها و احیای نخستین اندیشه‌های شیعی بود.

یک فرد نوعاً برای ارزیابی خود نیاز دارد که بیرون از خود مورد ارزیابی قرار بگیرد. این ارزیابی توسط دیگران صورت می‌گیرد.

محبت به خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام، نور امید را در زندگی افزایش، و انسان را از ناامیدی در موقعیت‌های خوف‌انگیز آخرت نجات می‌دهد.

اهل‌بیت علیهم‌السلام زیباترین سخنان را برای تربیت جامعه بشری ارائه داده‌اند. سخنانی که تمام زوایای زندگی بشر را دربر می‌گیرد.

از گفتمان‌های فرهنگ‌ساز در سیره امام رضاعلیه‌السلام، گفتمان برپایی مجالس حسینی، گریه کردن و رفتن به زیارت امام حسین‌علیه‌السلام است که نقش به‌سزایی در احیای ارزش‌ها و تقویت باورها دارد.

کسانی که از قلب سلیم و اثرپذیر برخوردارند، در امور زندگی میان تمام محبوب‌های خود، خطوط قرمز دارند و بین رضایت خدا و ولی خدا با خواسته دنیایی خود، رضایت خدا را ترجیج می‌دهند.

اربعین، خالقِ زیباترین صحنه‌های عرفانی و انسانی است؛ صحنه‌هایی که پردازش آن از جنس شور و شعور، عاشق و معشوق و معراج و صعود است و نمادی برای اتحاد و همدلی شیعیان، و بستری برای ظهور شمرده می‌شود.

کسی که در همه امور زندگی پشتوانه‌ای چون خدا را داشته باشد به شجاعت و دلیری دست می‌یابد و در مقابل هیچ مستکبر و قلدری سرخم فرود نمی‎‌آورد چون خدا را دارد.

مسئله‌ حسن عاقبت، از مهمترین خصلت‌های ممتاز حماسه‌سازان عاشوراست. البته باید گفت برای هر انسانی که می‌خواهد قدم در سرای آخرت بگذارد، یک نیاز ضروری به شمار می‌آید.

ائمه‌ اطهار علیهم‌السلام بهترین الگو و اسوه‌ برای تربیت بشر هستند. در سیره رفتاری و گفتاری آنها درس‌هایی وجود دارد که می‌تواند جامعه انسانی را به سوی سعادت هدایت، و زیباترین رفتارها را در آن متبلور کند.

بزرگترین انقلاب فرهنگی، در دوران امام باقر علیه‌السلام شکل گرفت. انقلابی که ارزش‌ها را احیا، باورها را اصلاح و سنت‌ها را زنده کرد و بستر شکل‌گیری عظیم‌ترین دانشگاه علمی - تربیتی را در عصر امام صادق‌علیه‌السلام فراهم نمود.

رمز موفقیت حماسه‌سازان عاشورا این بود که توکل و امید به خداوند متعال در تمامی امور زندگی، به عنوان شاخصه‌‌ای برجسته و ممتاز موج می‌زد.