اعتقادات

تربیت فرزندان از منظر دین اسلام کاری بسیار دقیق و سخت است که در آن باید کرامت فرزندان و نیازهای روانی و معنوی در اولویت باشد. در عصر حاضر اهتمام ویژه والدین به تربیت دینی فرزندان ضرورتی انکار ناپذیر است.

آداب و سبک زندگی اسلامی نیز بخش جدایی ناپذیر از احکام دین است. ذکر آدابی مانند چگونگی استفاده از سرویس بهداشتی نشان دهنده این است که اسلام به تمام ابعاد و جزییات زندگی، البته با توجه به میزان اهمیتشان توجه دارد.

منابع معتبر دینی سرشار از معارف والا درباره ائمه علیهم‌السلام هستند. شیعیان و محبین اهل‌بیت باید بر اساس همین منابع سخن گفته و باید از استناد به داستان‌های نامعتبر خودداری کنند.

هیچ‌گاه نمی‌توان عملکرد بد افراد مذهبی را به‌عنوان توجیهِ سستی در مناسک دینی از جمله حجاب قرار داد؛ زیرا معیارِ تشخیص حق از باطل، افراد نیستند، بلکه خود حق است.

هر چند انقلاب اسلامی، از کاستی‌ها و نواقصی برخوردار است؛ ولی تنها حکومتی است، که با مبنای اسلامی، از مکتب اهل بیت علیهم‌السلام دفاع می‌کند، بر همین اساس دشمنان بیشتری نیز دارد.

عدم اجرای قانون حجاب توسط سایر کشورهای اسلامی به معنای عدم الزامی بودن آن در اسلام نیست؛ چراکه آنان به سایر قوانین اسلامی نیز پایبندی کامل ندارند. همچنین لزوم فرهنگ‌سازی برای اجرای قانون حجاب، منافاتی با اجرای توأمان این قانون در سطح جامعه ندارد.

ارتداد سلمان رشدی از جهت شریعت اسلام مطلبی مسلم است و فتوای امام راحل در این زمینه علاوه بر اینکه یک فتوای دینی است، فعالیت سیاسی در مقابله با استکبار محسوب می‌شود. دینی بودن این حرکت امام با سیاسی بودن آن هیچ منافاتی ندارد، بلکه سیاست و دیانت در راستای یکدیگرند.

توجه به عواملی که می‌توانند باعث ضعیف شدن نظام جمهوری اسلامی گردند، از سوی نیروهای انقلابی و دغدغه‌مندان این حکومت، حایز اهمیت است. از جمله آن، می‌توان به ضعیف شدن ایمان وعقیده در مردم و ضعف عملکرد مسئولین اشاره نمود.

توکل به خدای حکیم و توانا، نقش موثری در امیدواری فرد و جامعه دارد. هر فردی با عمل به فرامین پروردگار و توکل بر او می‌تواند همواره امیدوار زندگی کند.

عدالت خداوند به معنای یکسان آفریدن همه موجودات به یک شکل نیست؛ بلکه خلقت متناسب هر موجودی برای رسیدن او به کمال است.

مولوی عبدالحمید اخیراً در سخنانی عجیب، از صلح بین فلسطین و اسرائیل سخن گفته و خواستار دو حکومت مستقل شده است. سخنان ایشان با مواضعی که سابقاً در این موضوع داشتند، کاملاً در تضاد است.

تعصب بر اعتقاد نادرست و لجاجت برای انکار حقیقت، روش عملی کافران و ملحدین در مواجهه با دین بوده است. امروزه نیز بی‌خدایان با متهم کردن دین‌داران به تعصب سعی دارند خود را متفکر و آزاداندیش جلوه دهند و تاریخ اندیشه را تحریف نمایند.