اخلاق

چکیده: حق الناس عبارت است از حقوق متقابل، اين حقوق روابط انسان ها و جوامع را در مناسبات گوناگون اجتماعي، اقتصادي، سياسي، فردي، فرهنگي، مذهبي، حكومتي، بين المللي قانون مند مي كند. اين حقوق را كه خداوند واجب گردانده براي تأمين آسايش فردي و اجتماعي و اصلاح امور و جامعه انساني است.

چکیده: تكليف يعني چيزي يا كاري از كسي خواستن كه در آن رنج و زحمت باشد و اين اصطلاح از كلفت مأخوذ است. مثلاً امر و نهي خداوند به بندگان براي انجام چيزي، تكليف گفته مي‌شود.

چکیده: بايد گفت زاويه ديد اسلام و غرب در زمينة روان متفاوت است. هر چند نگاه آنها گاهي با هم تلاقي مي كند امّا در اكثر زمينه ها با هم تفاوت دارند. در روانشناسي غرب، روان به مرور زمان جاي خود را به رفتار داد، اما در اسلام روان جايگاه بالا دارد و از آن تعبير به «لطيفة رباني»، «حيات جاوداني»، «گوهر وجود انساني»، «عامل حيات انسان» و... مي كند، در حاليكه غرب اصلاً به اين موضوعات توجهي ندارد.

چکیده: سن و قبح امور، از فطرت انساني سرچشمه مي‌گيرد، فطرتي كه در تمام انسانها يكسان بوده و در تمام ادوار يك نوع غرايز و تمايلات بر او حكومت كرده است و آفرينش با يك رشته امور خميره شده و در عمق ذات او قرار گرفته است... انسان قرن بيستم از نظر فطرت و روحيه و غريزه و تمايلات ثابت، همان انسان قرن دهم است... مثلاً دروغ، خيانت، هرزگي و بي بند و باري پيوسته زشت و بد و تباه كنندة اجتماع بوده و هست، از اين نظر بايد تحريم و ممنوعيت آنها ابدي و دائمي باشد. زيرا اگر چه قيافة اجتماع عوض مي‌شود، ولي زيان اين اعمال همانست كه بوده است...

چکیده: فلسفة اخلاق علمي است كه از مبادي تصوريه و تصديقيه علم اخلاق بحث مي كند.

چکیده: اخلاق پسنديده موجب آبادي جامعه و طولاني شدن عمر مي شود. امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: «نيكوكاري و حُسن خُلق، خانه ها را آباد كند و بر عمرها بيفزايد»

چکیده: كلمة «اخلاق» جمع خُلق و به معناي نيرو و سرنوشت باطني انسان است كه تنها با ديدة بصيرت و غير ظاهر قابل درك است. در مقابل، خَلق به شكل و صورت محسوس و قابل درك با چشم ظاهر گفته مي‌شود.