اخلاق

اگر افراد جامعه در اثر مسخره کردن، عیب‌‌جویی، غیبت و بدگویى، از دیدن یک‌‌دیگر بیزار باشند و هر یک دیگری را فردى پلید بشمارد، و ...، به همین مقدار با هم قطع رابطه می‌کنند، و این قطع رابطه هر چند اندک باشد، ولی وقتى آن­‌را در بین همه افراد جامعه در نظر بگیریم، آن وقت می‌فهمیم که چه خسارت بزرگى به جامعه‌ی انسانی وارد می‌کند.

رویا هایی که انسان می بیند فی الجمله بازگو کننده جهان درون او هستند بنابراین کسانی که بطور دائم دچار کابوس هستند نشانگر این است که در وضعیت معنوی خوبی نبوده و باید تغییری در زندگی خود ایجاد کنند همچنان که  رویا های خوب و بشارت دهنده نیز خبر از صفای درونی فرد می دهند.

اگر کسی به جای عمل و شناخت خویشتن سعی در اطلاع از این آینده داشته باشد در واقع خود را فریب داده و هیچ سودی به حال او نخواهد داشت؛زیرا هر چه بیشتر به انحراف جبر گرایی مبتلا شده و اراده اش به کمترین حد تقلیل خواهد یافت و از طرفی خود این علاقه به خودی خود، در تعارض با روحیه تسلیم و تلاشِ هماهنگ با تکامل معنوی انسان است.

در مورد جواز نگهداری گربه نه تنها کسی تردید نکرده است، بلکه امامان معصوم (ع) در روایاتشان ما را به این امر تشویق نموده اند.

نمی‌توان آن­ کرامات را شاهدی گرفت بر این‌که آن شخص، دارای منزلتی ویژه نزد خدای متعال است؛ البته واضح است که کرامت به دست مقربان خدا انجام می‌شود و  اگر فرد بی‌ایمانی رفتاری کرامت‌گونه داشت، خداوند راه‌کارهایی قرار می‌دهد که بتوان نادرستی اعتقادات او را کشف کرد.

خیانت از بزرگ‌ترین گناهان و نکوهیده‌‌ترین رذایل است. این رذیله به گونه‌ای مذموم است که ارتکاب آن به هیچ وجه قابل توجیه و دفاع نیست؛ لذا خدای متعال در سفارش‌های خود به پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید: «و از کسانى مباش که از خائنان حمایت نمایى»

روایتی که بر زبان آوردن تعداد خاصی از ذکر «یا مجید» را درمانی برای دردها اعلام کند نیافتیم و اگر مطلبی هم در این‌باره وجود داشته باشد،‌ شاید برگرفته از توصیه‌ها و مجربان بزرگانی باشد که عمل به آن، بدون نسبت دادن به شارع و به امید ثواب اشکالی ندارد.

نه تنها چشم خود را از نامحرم و معصیت، بلکه از هر چه که تو را از یاد خدا غافل می‌کند بپوشان. و آن‌را در قرائت قرآن و مطالعه احادیث، یا در مشاهده آیات و نشانه‌های الهى و یا در گریستن از خوف خدا صرف کن

ذات و ماهیت هر چیزی فقط جنس و فصل او‌ است؛ لذا نه وجود از اجزای ماهیت است و نه عدم و نه چیز دیگر. اما وجود برای ماهیت هر چند عرض نیست؛ ولی در عالم ذهن و با نوعی تسامح در عالم واقع، می‌تـواند به نحو عروض و عرضی مطرح باشد.

ذات حضرت حق، عین عشق و محبت است، و محبوب‌ترین چیز در نزد حضرت حق، دیدن ذات خود از طریق دیدن شئونات ذاتی خود است که از او به «استجلاء» (ظهور ذات حق از برای ذات خود در تعینات) تعبیر می‌آورند، و استجلای تام حاصل نمی‌شود، مگر به ظهور او در هر شأن از شئونات

بر اساس آنچه که در این روایات آمده، نشانه‌های مؤمن مجموعه‌ای فراگیر و گسترده از تعالیم اسلام، از اخلاقیات، عقائد، واجبات و مستحبات است؛ لذا این نوع روایات حتی اگر دارای سند صحیحی از جهت حدیث‌شناسی نباشند، نمی‌توان آنها را کنار گذاشت

اصل محاسبه و مراقبت برگرفته از آیات و روایات است؛ اما داشتن مراتب، مراحل و تعداد را، دقیقاً نمی‌توان به آیات و روایات استناد داد. البته مانعی ندارد که عالمان اخلاق با دقت در آیات و روایات برخی از مراحل را به عنوان مقدمه و برخی دیگر را به عنوان نتیجه برای آنچه در آیات و روایات آمده است استنباط و بیان کنند.