مشاوره

عزت نفس یعنی انسان از نعمت بزرگی که پروردگارش به او ارزانی کرده نهایت استفاده را بکند و هیچ گونه مقایسه ای بین خود و دیگران نداشته باشد، اما تکبر به معنای مقایسه با دیگران و  حس خود برتر بینی است.

عامل تربیت پذیرى انسان اراده است لذا با اینکه انسان شایسته و مستعد تربیت است، ولى با انتخاب خود در برابر تربیت و هدایت مربیان به خصوص پیامبران و سفیران الهى مقاومت کرده و راه ضلالت را بر مى گزیند، اما فرد دیگر بالعکس

هر قدر ایمان انسان به حکمت و رحمت پروردگار بیش‏تر باشد، صبر او نیز افزون‏تر خواهد بود انسان در پرتو یاد خدا و نماز اراده‏اى نیرومند و ایمانى استوار پیدا مى کند و همه مشکلات براى او آسان مى‏ گردد...

چون دو طرف به هم علاقه  دارند و سعی می‌کنند همدیگر را از دست ندهند و موجب رنجش طرف مقابل نشوند، رفتارها و سخنان، ساختگی و ظاهرسازی می‌شود یا سعی می‌کنند صفات بد نمایان نشود.

چشم چرانى اگر عادت شود، همچون ویژگی‌های طبیعى و ذاتى، دامنه دار و پر نفوذ مى‏ گردد و به صورت طبیعت دوم در مى‏آید. در این حال رهایى از این عادت ناپسند، نیاز به تصمیم و عزمى راسخ دارد.

بهتر است از افراد بزرگتر فامیل و کسانی که سخن‌شان در پدر و مادر تأثیر گذار است، کمک بگیرید. البته نگران بالا رفتن سن نباشید و تمایل به ازدواج نیز آن قدر کم نمی‌شود که مانع ازدواج باشد،

دستور اسلام‌ میانه‌ روی‌ است‌. امام‌ علی‌ (ع‌) می‌فرماید: با دوست‌ مورد علاقه‌ ات‌ به‌ مدارا دوستی‌ کن‌ ؛ شاید روزی‌ دشمنت‌ گردد، و در اظهار بی‌ مهری‌ نسبت‌ به‌ کسی‌ که‌ مورد خشمت‌ قرار گرفته‌ مدارا کن‌ ؛ شاید روزی‌ دوستت‌ شود

از ویژگی‌های دوران زود گذر نوجوانی و جوانی «زودرنجی» است که اغلب ناشی از دگرگونی‌های مربوط به ترشح غُدَد، میزان هورمون‌ها و نوع تربیت گذشته است که در جمع وضع زندگی عاطفی او را تغییر می‌دهند...

پرسش: دختری هستم که به یکی از همکلاسی‌هایم به شدت علاقه‌مند گشته،‌ به هیچ عنوان نمی‌توانم دوری‌اش را تحمل کنم. ضربات روحی بر من وارد شده و بسیاری زودرنج شده‌ام و اضطراب دارم، مرا راهنمایی کنید. پاسخ: دوست و دوست‌یابی یکی از نیازهای واقعی زندگی است، در این جهت باید رعایت میانه‌روی شود. علاقه شما به دوستتان، احساسی پاک و لطیف است اما همواره باید عواطف با خردمندی همراه باشد. به نظر می‌رسد عقل و منطق این مقدار علاقه را تأیید نمی‌کند. با خود فکر کرده‌اید که چرا شما فقط دچار این وضع روحی شده‌اید؟ اگر این حد وابستگی مطلوب است، چرا دیگران این طور نیستند؟ شما می‌گویید: «دوستم، آن گونه که دوستش دارم، نیست» کاملاً روشن و بدیهی است. دوستی شما در حد افراطی و نا متعادل است و کار دوستتان منطقی و معقول است، پس اشکال در او نیست. توجه به این مسئله شما را به بازنگری در برخوردتان هدایت خواهد کرد.

اعتماد به نفس یعنى خود را باور داشتن؛ باور به توانایى و قابلیت خود در عمل. معناى رایج آن، خوداتکایى در برابر اتکار به دیگران و خودباختگى در برابر دیگران است. اما غرور در لغت به معناى فریفتن و به خود بالیدن است.

این موضوع را نباید به خواستگارش بگوید، زیرا با این بیان خواستگار بدبین و بی‌اعتماد می‌شود و چه بسا از ازدواج پشیمان گردد. دلیلی ندارد انسان همه چیز را به خواستگارش بگوید.

دوست داشتن جنس مخالف تا زمانی که به صورت عمل غیر شرعی ظاهر نشود گناه نیست، اما ادامه این حالت ممکن است آثار نامطلوب اجتماعی و روانی برای انسان در پی داشته باشد، لذا مسئله را به نوعی حل نماید...