قرآن

ازخداوندخواسته میشود که از گناهانی که در اثر بی توجهی و غفلت صورت گرفته، گذشت نماید. تکالیف و امتحانات سنگین و طاقت فرسا بر عهده ی آنان گذاشته نشود و بر آنان رحم نماید.

حوادث و غم و شادی های دنیا نیز مانند دنیا زودگذر و مقطعی است و نباید ما را به خود مشغول کنند.

وحی از خیال و اوهام نیست، بلکه از سرچشمه زلال حقیقت و واقعیت است.

-در طول تاریخ شاید نتوان مسائلی را پیدا کرد که به اندازه مباحث اعتقادی, فکر بشر را به خود مشغول کرده باشد.  نیک می دانیم که هر یک از ادیان و مکاتب و از آن جمله آیین اسلام ، خدای خویش را با اوصاف خاصی می شناساند و افعال ویژه ای را به او نسبت می دهد. تفاوت دیدگاه خداشناسان در باب اوصاف و افعال آنچه او را « خدا » می نامند ، خداشناسی های کاملاً  متفاوتی را پدید آورده و تصاویر گونه گونی را از معبود آنان ارائه داده است. از سوی دیگر, عمده ترین طریق شناخت خداوند, آشنایی با اوصاف و افعال اوست و هر اندازه که این آشنایی عمیق تر و جامع تر باشد, خداشناسی کامل تری به بار می آورد.

پروردگار متعال آدمی را با اختلافات و تفاوت هایی آفریده، توجه به آیات الاهی، در این زمینه، می تواند؛ در بهبود عملکرد انسان در مواجهه شدنش با این اختلافات و تفاوت ها، تاثیر بسزایی داشته باشد.

یکی از هدیه هایی که دین به پیروان خود میدهد، صبر

است. در سایه دینداری است که مؤمنین و متدینین در مقابل باران مصيبتها و سیل مشکلات مانند کوهی استوارند. . .

یک دعای پنهانی بنده برابر است با هفتاد دعایی که به صورت آشکارا و علنی باشد.

دعا آداب و شروطی دارد که توجه به آن ضروری است. از جمله آن است که بنده خود را محتاج و مضطر به پروردگار ببیند.

دعا مصداق بارز عبادت است و دوری از آن، تکبر در برابر خدا دانسته شده است. وعده ی اجابت حتمی پروردگار در آیات متعددی از قرآن آمده است.

اگر ارزش انسان به بندگی و عبودیت است، پس دعا که در حقیقت اظهار فقر و نیاز به خداوند است حکایتگر ارزش انسانهاست.

دعا در حقیقت نوعی عبادت و خشوع در برابر پروردگار و اعتراف به ضعف و ناتوانی انسان است.

قرآن کتاب الهی برای هدایت بشر است خداوند در این کتاب بسیاری از معارف و مضامین پر محتوا را در قالب قصص انبیا بیان کرده تا موجب استواری قلب پیامبر و تبیین حق و موعظه و تذکر مومنان و اتمام حجت برای کافران گردد