کلام و عقاید

-خندیدن حالتی نفسانی که بیانگر شادی و سرور قلبی در وجود انسان که از عوامل داخلی و خارجی  نشأت می گیرد. هر یک از رویدادهای خارجی از علتهای مختلفی سرچشمه می گیرد در این میان برخی از علتها برای تحقق و عینیت در خارج از منظر عقل و شرع مشروع تلقی نمی شود و برخی دیگر نیز دارای مجوز عقلانی و شرعی می باشند، خندیدن یکی از رویدادهای مهم خارجی که کلیه ی انسانها در طول زندگی با آن مواجه و به عنوان یکی از ابعاد اصلی در رفتار اجتماعی محسوب می شود. در لسان روایات نبوی و ائمه معصومین دو نوع خندیدن یعنی خنده از روی تعجب و بدون تعجب مطرح می شود

حیا یکی از مهم‌ترین خاستگاه‌های فطری انسان است و مانند بسیاری از امورات فطری در فطرت انسان‌ها نهادینه شده است، پس آنچه که در مورد حیا مسلم است این است که حیا یک امر اکتسابی و آموختنی نیست بلکه یک امر ذاتی است که باید آن را به سوی کمال، حرکت و رشد داد. 

اگر بخواهیم خداوند متعال در زندگیمان ما را یاری کند، ما نیز باید او را یاری کنیم، و مصادیق یاری کردن خداوند متعال در قرآن کریم آمده است که به بیان آن مصادیق می‌پردازیم. 

-

دوران غیبت امام زمان در کلام امام صادق علیهماالسلام به گونه‌ای ترسیم شده است که علاوه بر بیان امتحان و آزمایش انسان‌ها، راه نجات نیز معلوم شده است.

امام صادق علیه‌السلام در مناظره و پاسخگویی، علاوه بر جدال احسن، از سه روش مناظره عقلی، نقلی و عرفی استفاده می‌کرد.

امام صادق علیه‌السلام بنا بر متن حدیثِ لوح و قلم، معیار حق و باطل است. خداوند پیروان ایشان را افرادی با اراده پولادین قرار داده تا موجبات رضایت خدا و رسول و شادی قلب اهل‌بیت علیهم‌السلام را فراهم آورند.

در این مطلب به بیان برخی از آداب تجارت که مبتنی بر آموزه‌های شریعت مقدس اسلام است می‌پردازیم.

قبل از بیان این مطلب که چه کلمه‌هایی در قرآن کریم به اذان دلالت دارند به معنی خود کلمه اذان می‌پردازیم، اذان که ریشه سه حرفی‌اش اذن است، به معنای آگاهی دادن در مورد چیزی است، و در اصطلاح رایج اسلامی‌اش نیز به معنی آگاهی دادن مومنان به داخل شدن در وقت نماز است. 

-فضائل و آثار دنیوی و اخروی فراوانی نظیر زدوده شدن ترس از وجود انسان در عالم قبر و قیامت برای سوره مبارکه زخرف در لسان روایات نبوی و ائمه معصومین علیهم السلام ذکر شده است.

-از مضمون آیات شریف سوره مبارکه کهف خصوصا سه داستان محوری در آن یعنی قضیه اصحاب کهف، سفر حضرت موسی در مجمع البحرین و حکایت ذوالقرنین، دو اصل مهم اعتقاد حق و عمل صالح بدست می آید، دو گزاره فکری و عملی که ابعاد خصلت نفسانی به تقوای الهی را تشکیل می دهد، تقوای به معنای توانایی در ترک محرمات و انجام واجبات به عنوان پیشران فعلیت کمال انسانی می باشد که ترسیم کاملی از مراتب تقوای الهی در سوره مبارکه کهف می باشد.

قرآن کریم با خیرخواهی از مسلمانان می‌خواهد تا از ازدواج با زنان و مردان مشرک خودداری نمایند. معاندین با تحریف معنوی این دستور خداوند، آن را در قالب معنایی متفاوت، به مخاطب خود القاء نموده‌اند.