کلام و عقاید

چکیده: به نظر می‌رسید ترس آنان از بیان احادیثی مانند غدیر، حدیث سفینه نوح، حدیث ثقلین، حدیث منزلت، حدیث یوم الدار و مانند این‌ها بوده است، که دال بر فضیلت امیرالمومنین(علیه‌السلام) و اهل بیت او بوده است. همان‌طور که خود معاویه همین را بر زیان جاری کرده و می‌گوید هیچ‌کس حق ندارد فضائلی از امیرالمومنین(علیه‌السلام) را بیان کند.
 

چکیده:از جمله روایت‌هایی که اهل سنت در اثبات عدالت صحابه به آن تمسک می‌نمایند این فرمایش نبوی است که می‌فرمایند: «بهترین مردم، افرادی هستند که در قرن معاصر من زندگی می‌کنند، سپس کسانی که بعد از این قرن می‌آیند و در مرتبه سوم آنانی که بعد از آنان می‌آیند». اما هرگز این روایت نمی‌تواند این مدعا را اثبات نماید.

چکیده:رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)در مورد امام حسن و امام حسین علیهماالسلام فرمود: «هرکس این دو را دوست داشته باشد، من دوستش دارم و کسی را که من دوست دارم، خدا نیز او را دوست خواهد داشت و کسی که خدا او را دوست داشته باشد، در بهشت‌های پرنعمت وارد خواهد کرد

چکیده: هدف وهابیت  از جعل روایت برعلیه امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) را برای بالا بردن منزلت معاویه انجام داده‌اند. معاویه بنا بر روایت خودشان که در بالا ذکر شد، برعلیه امام زمان خود و حاکم جامعه اسلامی خروج کرده بود برای لاپوشانی این خطای بزرگ معاویه است که به‌زور حکومت اسلامی را از امام حسن(علیه‌السلام) درآورد.

چکیده:اگر علم امام را از حیث عقلی بررسی کنیم محدوده کمتری را در بر گرفته و فقط مربوط به حوزه دین و شریعت می‌شود، یعنی امام لازم است تنها به تمام دین و آن‌چه به دین مردم مربوط می‌شود، عالم باشد و علم به سایر موارد که به دین ربطی ندارد، یا مربوط به گذشته و آینده و عالمی دیگر است، شرط نیست.
اما اگر از حیث نقلی بررسی شود، در روایات متعددی که انسان را مجاب می‌کند، وارد شده است که ائمه اطهار(علیهم‌السلام) دارای علم «ماکان و مایکون» هستند، یعنی علمی کامل به ضمایر انسان‌ها، به گذشته و آینده و حتی عالم بزرخ و روز قیامت و بهشت و جهنم.

چکیده: شیعه معتقد است چون تسلسل در امام لازم می‌آید، پس امامی که برای جامعه قرار داده می‌شود، باید معصوم باشد؛ زیرا علت این‌که مردم به امام نیاز دارند، وجود خطا و اشتباه در میان آنان است، و اگر امام خود نیز اشتباه کند، به امام دیگری محتاج خواهد بود و این زنجیره تنها در صورتی خاتمه پیدا می‌کند که به امامی معصوم و مصون از خطا ختم شود. پس امام منصوب از جانب خداوند متعال باید معصوم باشد.

چکیده:حفاظت از شريعت، تنها به وسيله امام صورت مى‌‏گيرد؛ بنابراين، بايد در جامعه امامی معصوم وجود داشته باشد تا دين را از خطر سقوط و انحراف، حفظ کند.

چکیده: شیعه بالاتفاق معتقد است خداوند متعال حکیم است و دین را بدون رهبر و راهنما و مفسر رها نکرده است و در تمام زمان‌ها امامی معصوم را برای هدایت بشر قرار داده است. بنابراین هیچ عصر و زمانی از امام معصوم خالی نیست.

چکیده:در نقد و بررسی ادله تاریخی اهل سنت بر عدالت صحابه، نکته و سوال مهمی که می‌بایست از آنان سوال کنیم این است که اگر به اعتقاد شما تمامی صحابی عادل هستند، پس چرا خود پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و صحابه چنین نظر و اعتقادی نداشته‌اند و یکدیگر را عادل نمی‌دانستند.؟

چکیده: به راستی چه مطلبی می‌تواند به این اهمیت باشد که تمام رسالت پیامبر(صلى‌اللّه‌عليه‌وآله) متوقف بر آن بوده و حضرت از بیان آن ترس داشته باشد؟ تمام مواردی که توسط علمای اهل سنت بیان شده، قبل از این آیه بارها در قرآن و سنت بیان شده بود، لذا به هیچ وجه با سیاق آیه جور در نمی‌آید.

چکیده:آیه به زیبایی بیان می‌کند که باید با صادقان بود، پس باید در هر زمان صادقی وجود داشته باشد، و آن صادق باید معصوم هم باشد. پس در هر زمان لازم است معصومی در میان امت باشد.

چکیده: شیعه می‌گوید چون در امام صفاتی مانند علم تام به شریعت و عصمت لازم است، و کسی جز خداوند متعال نمی‌داند که چه کسی دارای این خصوصیات است، پس انتخاب امام از توان بشر خارج است و تنها پروردگار عالم است که می‌تواند چنین شخصی را به مردم معرفی کند، پس امامت نیز مانند نبوت انتصابی است.