افعال الهی

زندگی ما در حیات کوتاه دنیویمان پر از فراز و نشیب و پر از حوادث غیر منتظره است. البته بنا به آموزه‌های شریعت مقدس اسلام، اساس زندگی انسان‌ها همین فراز و نشیب‌ها و همین ابتلای انسان‌ها به انواع حوادث غیر منتظره است که همه این موارد را در مفهوم «رنج» خلاصه می‌کند، چنانچه خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ» [۱] «که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)!». 

-

بحث شرور در سلسله مباحث الهیات، به عنوان یک مسئله ای نسبی بوده و به صورت مستقل در سلسله مباحث کلامی و فلسفی از آن بحث نشده است، بلکه متکلمین امامیه در آثار مختلف کلامی خود در بخش صفات الهی در قسمت اثبات صفت قادریت خداوند متعال به بررسی مسئله ی شرور در قالب پاسخ به شبهه ی ثنویه و برخی از متعزله پرداخته اند.هدف از شبهات ثنویه و برخی از معتزله در بیان مباحث شرور، ایجاد تفکر محدودیت قدرت و ربوبیت ذات لایزال الهی و در نتیجه آن، انکار خداوند متعال می باشد.

مطالعه در اجزای بدن انسان و پیچیدگی‌های به کار رفته در آن، یکی از بهترین درس‌های خداشناسی است. این روش خداشناسی در سیره معصومین علیهم‌السلام نیز وجود داشته است.

قرآن کتابی از سوی خداست که برای هدایت بشر نازل شده و تمسک به آن سبب نجات از گمراهی و رسیدن به سعادت می‌شود.

قدرت خداوند به طور کامل بر اعمال و رفتار تمام انسان‌ها احاطه دارد اما دنیا محل آزمایش انسان و رفتار آدمی بر اساس اختیار است از همین رو خداوند از برخی ستم‌های آدمیان چشم‌پوشی می‌کند.

آفرینش هستی برای انسان و به هدف پرستش خداوند می باشد.

خلقت خداوند بر اساس حکمت می باشد و هر کدام از اجزاء خلقت هدفی از خلقت خودشان را دارا می باشند، انسان نیز از این قاعده مستثنی نیست.

علم خداوند ازلی و ابدی است و طبق آن علم، خبر می دهد از این که عده کثیری بر اساس رفتار خود جهنم را اختیار می کنند.

صفات فعلیه، حاکی از نسبت و اضافه ‏اى بین خداوند متعال ومخلوقات است و در واقع آن دسته از صفات خداوند هستند که از ارتباط ذات الهی با مخلوقات انتزاع می شوند به عبارتی دیگر برای انتزاع این صفات، ذات خدا به تنهایی کافی نیست بلکه باید مخلوقات هم وجود داشته باشند؛ مانند صفت خالقیت

 در عذاب الهی انگیزه تشفى و تسلى خاطردر مورد خدا صادق نیست؛ زیرا خداوند ـ العیاذ بالله ـ مانند انسان نیست که دچار عقده و حس انتقام ‏جویى شود؛ تا بخواهد از راه عقوبت مجرم، خاطر خود را تسکین دهد.

گمراهی الهی شامل افرادی است که با اختیار خود به سوی گناه رفته و در آن ثابت بمانند.

خداوند متعال حضرت آدم و حوا را بر روی زمین خلق کرده و هدف این بود که روی زمین باشند.