عدل الهی

رهروان ولایت ـ اساسا ايجاد هر مجموعه منظمی اعم از اعتباری و یا تكوينی مستلزم وجود تفاوت است، اما در نظام‎های اعتباری مثل سيستم‏ هاي اجتماعي و سياسي، تفاوت‏‎ها وضعي و قراردادي می باشد، ولي در نظام‏هاي تكويني مثل جهان خلقت، تفاوت‏‎ها ذاتي و طبيعي هستند.

رهروان ولایت ـ خداوند فيّاض مطلق است و از طرف خدا هيچ منعي براي فيض رساندن به مخلوقاتش وجود ندارد ولو فيض عصمت. هر چه تفاوت هست، مربوط به نحوه وجود مخلوقات است.

رهروان ولایت ـ خلقت خدا همیشه کامل و بی‌نقص می‌باشد، ولی این هواپرستی‌هاست که باعث انحراف بعضی‌ها از مسیر راستی می‌شود.

رهروان ولایت ـ خداوند هرگز آن چه به بندگان خود وعده و قول داده كه در مقابل فلان عمل خير، فلان پاداش را خواهم داد، تخلف نمي‏كند. ولي از باب اين كه رحمت الهي بر غضبش سبقت دارد، گاهي از گناه گنه كار صرف نظر كرده و آنان را مشمول عفو و بخشش خويش قرار مي‏دهد.

رهروان ولایت ـ خداوند سرنوشت هيچ گروهي را تغيير نمي‏ دهد، مگر آن كه سرنوشت خويش را تغيير دهند(انفال ، آيه 53) اين سنت الهي، به ما می گوید انسان‏هاي خوب و پيروان اديان الهي اگر بخواهند مورد ستم ستمگران واقع نشوند و زير سلطه انسان‏هاي نابكار قرار نگيرند،خودشان باید هموت و اراده کنند و ، گام‏هاي عملي براي رسيدن به اين هدف را بردارند

رهروان ولایت ـ رسول اكرم(ص) مي فرمايد: "خداوند هيچ دردي را نازل نكرده مگر آن كه شفاي آن را نيز فرو فرستاده است"

رهروان ولایت ـ خوبي عين هستي و بدي عين نيستي است. هر جا سخن از بدي است، حتماً پاي يك نيستي و فقدان در كار است. بدي و شر يا از نوع نيستي است و يا هستي است كه مستلزم نوعي نيستي است

رهروان ولایت ـ بین سقوط در دره و فلج دائم یا بين كوری چشم و اصابت سنگ، رابطه تكويني وجود دارد و قراردادی نيست، زندگي آخرت معلول يا محصول و ثمره زندگي دنيوی است.

رهروان ولایت ـ براي هيچ‎كس بيش از توانايی‎هايش وظيفه تعيين نمی‎كنيم و نزد ما كتابی است كه حق را بيان می‎كند و به آن‏‎ها ظلم نمی‎شود.

رهروان ولایت ـ عدل و عدالت به مفهوم وسيع كلمه عبارت است از قرار دادن هر چيز در جاي خود، و رساندن هر حقي به صاحبش.اميرمؤمنان علي (علیه‎السلام) فرمود: "العدل يضع الأمور مواضعها؛ عدل جريان كارها را در مجراي خود قرار مي دهد".(1)

رهروان ولایت ـ سنت استدراج ثمره افعال اختیاری و گناهان انسان است.

تفاوت از جهت محیط بر اساس نظام علّی و معلولی بوده و مقتضای طبیعت است و محیط تنها عامل بدبختی و خوشبختی انسان نبوده و این اختیار و اراده انسان است که نقش اساسی دارد و عدل خدا این نیست که در دنیا به همه به یک مقدار بدهد بلکه عدل این است که به همان اندازه که داده به همان اندازه تکلیف کند.