سایر مباحث خداشناسی

این سیاره‌ای که ما در آن زیست می‌کنیم، این تیله آبی رنگ گمشده در میان کهکشان راه شیری که خودِ کهکشان راه شیری هم گم شده میان کهکشان‌های دیگر  است، میدان آزمایش و امتحان‌های الهی است، مثلاً خداوند یکی را با فقر و تنگدستی مورد آزمایش قرار می‌دهد ولی دیگری را با ثروت و غنا مورد آزمایش قرار می‌دهد و گاهی هم یک انسان را در دو زمان با هر دوی اینها امتحان می‌کند که آیا به هنگام فقر، مناعت طبع را حفظ می‌کند و مراتب شکرگزاری را به جا می‌آورد یا همه را زیر پا می‌گذارد؟ و به هنگام غنا از آنچه در اختیار دارد در راه خدا انفاق می‌کند یا خیر؟ 

حسابرسی اعمال بندگان، خارج از علم و قدرت خدا نبوده و آیات قرآن کریم نیز از وقوع چنین امری در صحنه قیامت خبر می‌دهند.
 

وحی به پیامبر و ارسال شریعت به معنای با واسطه سخن گفتن خداوند با بندگانش است.

مکلف بودن بندگان به خاطر حقوق مختلفی است که خداوند بر گردن آن‌ها دارد، البته فایده این تکلیف نیز به خود بندگان برمی‌گردد؛ زیرا خداوند نیازمند عبادت آن‌ها نیست.

منظور از آسمان در آیه 65 سوره مبارکه «حج» بنابر نظر مفسرین اجرام آسمانی و کرات دیگر است که خداوند متعال مانع از فرو ریختن آن‌ها بر روی زمین و تصادم کرات با یکدیگرمی‌شود.

پروردگار جهانیان نسبت به حال و روز تمام مخلوقات آگاه است و در این زمینه تمام مقدمات رشد و تکامل را فراهم کرده است. برخی مطالب لازمه جهان خلقت و ناگزیر بوده و ناشی از سوء اختیار انسان‌ها و تزاحم خواسته‌ها است.

شناخت ذات خداوند و حقیقت صفات او با توجه به محدود بودن انسان ممکن نیست.

دعا به غیر از محالات عقلی، می‌تواند به هر امری تعلق بگیرد؛ چون اجابت کننده آن دارای قدرت مطلقه‌ای است که انجام این امور از او، محالی را لازم نمی‌آورد.

 یکی از ثمرات حج، جمع شدن حجاج در یک مکان است که باعث می شود از احوال هم دیگر با خبر شوند و از اخبار جامعه اسلامی اطلاع پیدا نمایند.

از زمانی که داروین فرضیّه‌ی «فرگشت» را مطرح کرد، روند ردّ و تائید فرضیّه‌اش میان موافقان و مخالفان او ادامه داشته است. اکثر مواردی که به عنوان دلیل و شاهد بر این دیدگاه مطرح‌شده است، یقینی نبوده و بر پایه‌ی شواهد تجربی که استواری کافی ندارند، بنا شده است.

براهین عقلی اثبات خدا براهین پیشینی و براهین نقلی خداشناسی پسینی هستند.

خداوند متعال خود حق است و جهان را به حق آفریده است و فرمان به حق می‌دهد و هر کس که از امر خدا نافرمانی نماید، عمل او ناحق می باشد و به خود و دیگران ظلم کرده و به نتیجه‌ی ظلمش می‌رسد. این به معنای دیکتاتوری نیست بلکه حاکمیت جامع و مطلق خدا می باشد.