معجزه

برخی گمان کرده اند، که وجود معجزه در ادیان مختلف دلیلی بر بطلان دیگر ادیان است، از این رو معجزه را انکار کرده اند. حال آنکه چنین برداشتی صحیح نیست.

خداوند متعال عقل را به عنوان حجت الهی بین خویش و انسان ها قرار داده است، به همین خاطر عقل است که میان معجزه و امور خارق العاده تفاوت قائل می شود.

برای اثبات حقانیت یک مکتب، نمی‌توان به انجام کارهای خارق‌العاده از سوی برخی از طرفداران آن مکتب اکتفا کرد، بلکه یک مکتب که ادعای هدایت جامعه به سوی رستگاری را دارد، باید بتواند با تحدی کردن دیگر مکاتب را از میدان خارج کند.

برخی قانون سنخیت علی و معلولی را دلیل انکار معجزه بیان کرده‌اند، در حالی‌که بین این قانون و معجزه اصلا تعارضی نیست و معجره با علت خودش کاملا سنخیت دارد.

کرامت و معجزه از جهت ماهیت، یکی هستند؛ ولی معجزه همراه با ادعای منصبی از سوی خداوند متعال است، به همین خاطر با تحدی و مبارزه طلبی همراه است، ولی کرامت این ویژگی را ندارد.

متکلمان و اندیشمندان اسلامی در تعریف معجزه گفته‌اند: «معجزه، امری خارق العاده‌ است كه با اراده خداى متعال از شخص مدّعى نبوت، ظاهر می‌شود و نشانه صدق ادّعاى اوست.»

اندیشمندان غربی معجزه را این گونه تعریف کرده اند که، «معجزات افعال مستقیم خداوند هستند، که ناقض قوانین طبیعی‌اند.» این تعریف دو اشکال اساسی دارد یکی عدم جامعیت دوم متناقض بودن.

یکی از مباحث مهمی که در باب معجزه مطرح است، این نکته می باشد که معجزه به چه چیزی دلالت دارد؟ که در پاسخ به این سوال همه توافق دارند که معجزه به رسول بودن آورنده آن دلالت دارد، ولی در این زمینه اختلاف دارند که آیا با معجزه می توان وجود خدا را اثبات کرد یا خیر؟

بین معجزه و سحر تفاوت جوهری وجود دارد و از یک سنخ نیستند، معجزه چون از قدرت خداوند متعال سرچشمه می گیرد، قابل تعلیم نیست و همراه با تحدی است. بر خلاف سحر. و علاوه بر این تفاوت های متعدد دیگری بین این دو وجود دارد.

معجزه عمل خارق العاده‌ایست که پیامبر یا امام انجام می‌دهد تا به وسیله آن حقانیت رسالت یا امامت خویش را ثابت کند و همراه با ادعای منصب الهی و تحدی است.

برخی بر اساس بعضی از آیات قرآن کریم، گمان کرده اند که قرآن به مخالفین خویش اهانت می کند؛ حال آنکه آیات قرآن کتاب سراسر ادب است و در آیات خویش از اهانت به دیگران نهی کرده است. به همین خاطر اگر در جایی مخالفان خویش را به حیوان تشبیه می‌کند برای بیان حقیقت وجودی ایشان است.

- «معجزه» مهمترین راه شناخت پیامبران الهی است؛ آوردن معجزه به این معناست که او با نیروی خاص الهی این کار را انجام داده، پس دلیلی بر صدق دعوای اوست و برای تمام بشر مفید است.