امام شناسی

فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها شبیه‌ترین شخص به پدر بزرگوارشان رسول خدا بودند و بنابر روایات، از جهات مختلف، شبیه‌ترین خلق به پیامبر بودند.

امیرالمومنین علی علیه‌السلام از شروع بعثت پیامبر تا زمان شهادت ایشان، همواره یار و یاور ایشان و شریعت‌شان در موقعیت‌های گوناگون بودند.

در قرآن، خطبه فدکیه و روایات، امام مهدی علیه‌السلام، به عنوان باقی مانده حجّت‌هاى الهی برای هدایت بشر معرفی شده‌اند.

پیوند با امامت، سبب وحدت اسلامی و دوری از آن سبب اختلاف و فرقه‌فرقه شدن اسلام شد و امروزه نیز راهکار وحدت دنیای اسلام، در پیوند با امام است .

پیامبر و حضرت زهرا علیهماالسلام دو رکن امیرالمومنین علیه‌السلام می‌باشند و از دست دادن این دو رکن در مدت زمان کوتاه برای حضرت سخت بود.

شهادت امتداد زندگی پیش از آن است و برای درک شهادت بانوی دو عالم، توجه و درک چگونگی زندگی ایشان راهگشاست. حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در خانه مدیری منظم و در خارج از خانه مبارزی نستوه در برابر منافقان است.

ثروتمند بودن و فعالیت اقتصادی منافاتی با ساده زیستی ندارد، همان‌گونه که دفاع از عزت و شخصیت افراد با ایمان و اثبات توانایی مدیریت اقتصادی به معنای عقده و احساساتی شدن نیست.

از آنجا که منافقان، تمام تلاش خود را به کار گرفته بودند که خلافت بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، به امیرالمومنین علیه‌السلام منتقل نشود؛ پیامبر نیز برای حفظ اسلام و جان امیرالمومنین و اهل بیتش، سفارشاتی را به حضرت داشتند و حضرت با تمام وجود به آن‌ها عمل نمود.

با توجه به روایات و ادله عقلی، ائمه علیهم‌السلام به تمام ما سوی‌الله علم و آگاهی دارند. همه عالَم با تمام جزئیات نزد آنها حاضر است. 

خصوصیات منحصر به فردی که جایگاه امامت و رهبری انسان معصوم برای جامعه اسلامی به ارمغان می‌آورد، با هیچ مقام و منصبی برابری نمی‌کند، اما در شرایط اضطرار و غیبت امام معصوم، مانعی ندارد که شریعت اسلامی به فقیهان اجازه اداره امور دینی مسلمین را داده باشد.

یکی از اواصاف همه ائمه علیهم‌السلام، شجاعت و دلیری آنها است و هیچ روایتی که از حیث سند و محتوی صحیح باشد، در نقض این ویژگی وجود ندارد.

هرچند برخی احادیث از واهمه خاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌و‌آله پیرامون اعلان رسمی جانشینی خبر می‌دهند، اما نگرانی پیامبر نسبت به تهمت‌ها و مخالفت‌هایی بود که پس از این اعلان صورت می‌پذیرفت. هرچند همین نگرانی، دلیلی محکم بر مفاد خبری مهم بود که در روز غدیر باید اعلان می‌شد.