اقتصادی

اهل تسنن در روایات مستند زیادی تصریح کرده‌اند که خانه امیر المومنین؛ علی علیه السلام، زمان ازدواج با حضرت زهرا سلام الله علیها درب داشته است.

امام باقر(ع) می فرماید: «حسن(ع) و حسین(ع) عطایای زورمندانی همچون معاویه را می پذیرفتند؛ زیرا آنان شایستگی و حق آن چه را که از معاویه دریافت می کردند، داشتند. آن چه در اختیار زورمندان است برخود آنان حرام است، ولی برای مردم در صورتی که در امور خیر صرف کنند و حق دریافت آن را داشته باشند، حلال است.»

امیرالمؤمنین امام علی(علیه‌السلام) در دوران حکومت خویش کارهای زیادی برای رفاه اقتصادی مردم انجام داد.

هرگز میان بهرمندی از زینت‌ها و نعمت‌ها و ساده زیستی تضاد و منافاتی وجود ندارد.

جود و بخشش امام حسن(علیه‌السلام) مورد اعتراف خاص و عام است.

چکیده: ابن عساكر از مورخین بزرگ اهل تسنن در كتاب، تاریخ دمشق، آورده است كه شخص فقیرى از اطراف مدینه به مدینه آمد. در حالى كه قدم مى‏زد خود را به خانه حسین بن على(علیهما‌السلام) رسانید. حلقه در را به صدا درآورد، و به گفتن شعر پرداخت: امام حسین(علیه‌السلام) كه به نماز ایستاده بود، با شنیدن صداى او نماز را كوتاه كرد، و خود را به مرد عرب رسانید. همین كه در را گشود، مردى را مشاهده كرد كه فقر و ناتوانى در چهره‏اش نمایان بود. پس بازگشته قنبر را صدا زد و از وى پرسید: از پول مخارج خانه چقدر نزد تو مو

رهروان ولایت _ بشر همواره به دنبال بهترین شرایط بوده تا همه چیز را مطابق میل خود ببیند و زندگی راحت تری داشته باشد. اما گهگاه این راحت طلبی باعث اشکالات عدیده ای می شود. در فرهنگ شیعی و اسلامی کسب و کار و تأمین زندگی از راه حلال، اهمیت فراوانی دارد

اسلام با دنیا و پول و فعالیت اقتصادی مخالف نیست ولی همه اینها را بعنوان وسیله نیل به یک هدف دیگر میخواهد؛ نه اینکه اینها اصالت داشته باشند و موضوعیت پیدا کنند بلکه همه این وسیله ها به مانند ایستگاهی هستند که بشر برای رسیدن به هدف باید از آنها عبور کند، نه اینکه در همان ایستگاه بماند و آنرا برای خودش نهایت فرض کند.

حدود یه سالی میشه، یه سری عوامل دست به دست هم دادن تا زندگی رو برای مردم سخت و دشوار کنن؛ علت‌های مختلفی داره، بعضیا میگن تحریم، بعضیا هم میگن بی‌کفایتی بعضی از مسئولین، اما به نظر می‌رسه یه عامل دیگه‌ای هم توی این دشواری اقتصادی، بی‌تاثیر نیست.