احکام نماز

-  کسی که به اندازه‌ی خواندن یک رکعت از نماز وقت دارد، باید نماز را به نیّت ادا بخواند.

- شخص مکلف تا زنده است باید نمازهای واجبش را خودش، انجام ده.

-   گذاشتن آرنج و ساعد روی زمین باطل کننده نماز نیست.

-  نمازگزار (مأموم) بايد افعال نماز را با امام يا كمى ديرتر از امام به‌جا آورد و اگر عمداً از امام جماعت تبعیت نکند، نمازش فرادا می‌شود.

-  کسی که نشسته رکوع می کند: واجب است به قدری خم شود که صورتش مقابل زانو برسد و کسی که ایستاده نماز می خواند موارد مختلف است.

- خطاب به غیر خداوند در نماز، موجب باطل شدن نماز می شود.

-  برای تعيين مسافت شرعی از آخر شهر مبدأ تا اول شهر مقصد محاسبه می شود، مگر اين که قصد رفتن به مکان خاص و مستقلی در کنار شهر مقصد را داشته باشد.

- برهم گذاشتن چشم ها (البته در رکوع کراهت ندارد).

- کسی که سیّد نیست نمی تواند به سیّد فطره بدهد حتی اگر سیّدی نانخور او باشد نمی تواند فطره او را به سیّد دیگر بدهد.

- اگراز ظاهر حال برداشت نشود که باید خودتان بخوانید می توانید به دیگری بدهید ولی نمی توانید به قیمت کمتر بدهید مگر این که مقداری از عمل را خودتان انجام دهید.

- گر مسافر، نمازی را که باید به صورت شکسته بخواند، به خاطر غفلت از این که مسافر است و از روی عادت، به صورت کامل بخواند، چنانچه در داخل وقت متذکر شود، باید نمازش را اعاده کند ولی اگر بعد از وقت متوجه شود، نمازش قضا ندارد.

- اگر انسان رهگذر احتمال دهد نماز خانه ملک صاحب رستوران است و استفاده از آن مخصوص کسانی است که در رستوران غذا می خورند، باید برای نماز در آنجا اجازه بگیرد.