احکام نماز
- گر مسافر، نمازی را که باید به صورت شکسته بخواند، به خاطر غفلت از این که مسافر است و از روی عادت، به صورت کامل بخواند، چنانچه در داخل وقت متذکر شود، باید نمازش را اعاده کند ولی اگر بعد از وقت متوجه شود، نمازش قضا ندارد.
- اگر انسان رهگذر احتمال دهد نماز خانه ملک صاحب رستوران است و استفاده از آن مخصوص کسانی است که در رستوران غذا می خورند، باید برای نماز در آنجا اجازه بگیرد.
- عدم قبولی نماز شراب خوار تا چهل روز به معنی ترک نماز از سوی او نیست بلکه باید نمازهایش را بخواند.
- در صورتی که مدت اقامتتان در مکان مذکور به گونه ای است که عرفا برای شما محل استقرار و زندگی محسوب نمی شود حکم وطن را ندارد.
- وقتی مسافر وارد محلی می شود: اگر مطمئن است که حداقل ده روز می ماند: نماز کامل است و الا نماز شکسته است.
- اگر بعد از خواندن نماز چهار رکعتی کسی قصد اقامت ده روز کند و در ادامه سفر از قصد خود منصرف شود یا مردد شود، تا وقتی که در آنجا اقامت دارد نماز های او تمام است.
- مسافری که در جایی اقامت کرده و نمی داند ده روز می‌ماند یا خیر، نماز او شکسته است و روزه اش صحیح نیست.
- اگر خانمی در سفر قصد ده روز کرده و چند روز اول را حیض بوده روز های باقی مانده که در آنجاست نمازش کامل و روزه صحیح است.
- قصد ده روز کامل از اذان صبح روز اول تا غروب روز دهم کافی است و اگر از بین روز شروع کند تا همان ساعت از روز یازدهم باید بماند.
- اگر در بین نماز بر روی نمازگزار بنشیند، باید فوراً آن را از خود دور کند.