احکام روزه

- پرداخت کفاره بر عهده شوهر نیست و هر زمان که زن توانایی مالی یافت، باید فدیه و کفاره غیر عمد روزه‌های خود را پرداخت کند.

- کسی­ که شک دارد بقای بر جنابت، روزه را باطل می‎کند یا نه و در حال جنابت، روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب، روزه­ اش باطل است و باید قضای آن ­را نیز بگیرد.

- اگر در سفر روزه خود را افطار نکرد، در صورتی که قبل از ظهر به وطن رسید، واجب است روزه را ادامه دهد.

- اگر می‌دانسته  استمنا حرام است، علاوه بر قضا، بنابر احتیاط واجب کفاره افطار عمدی هم دارد.

- خوردن قرص از مبطلات روزه است؛ منتها اگر کسی در سحر ماه رمضان بدون اینکه تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد و سپس معلوم شود که آن هنگام صبح بوده است، باید قضای آن روز را بگیرد.

-  اگر یقین دارد زمانی که مفطر (خوردن سحری) انجام داده، طلوع فجر (نه صرف اذان) محقق شده بوده باید روزه‌ها را قضا کند ولی کفاره ندارد.

-  روزه استیجاری را در بعد ازظهر، بنابر احتیاط واجب نباید روزه را باطل نماید.

- اگر تیمم در وقتی انجام شده است که وقت برای غسل وجود نداشته است، روزه‌های گرفته شده صحیح است.

- اگر روزه‌‌دار شک داشته باشد قبل از اذان حیض شده یا بعدش روزه‌اش صحیح است.

- اگر روزه‌دار در ماه رمضان می داند یا احتمال دهد در صورتی که دندانش را بکشد خون پایین می‌رود نباید بدون ضرورت اقدام به کشیدن دندان کند.

-  مضمضه به خودی خود باعث باطل شدن روزه نمی‌شود.

- فردی خبر داده که اذان گفته شده. چنانچه فردی که خبر داده از کسانی باشد که خبرش شرعاً حجت است، قضای روزه کافیست.