احکام اموال و معاملات

- تكثير و پرورش و فروش حيواناتی مثل حلزون اگر براى تغذیه انسان نباشد و بلکه برای منفعت حلال باشد، اشکال ندارد.

- در استفاده از اموال دیگران رضایت زبانی و هر عملی که بر این معنا دلالت داشته باشد نیز کافی است.

-  برای جواز تصرفات مالی، افزون بر بلوغ، باید به مرحله رشد هم رسیده باشد.

- خوردن میوه بین راهی با این شرائط اشکال ندارد: اولاً به قصد استفاده از ميوه به آن مسير نرفته باشد؛ ثانياً به درخت آسيب نرساند؛ ثالثاً همانجا ميوه را خورده؛ رابعاً علم به عدم رضایت مالک نداشته باشد. 

- در صندوق‌های قرض‌الحسنه خانوادگی بعد از قرعه‌کشی، افراد الزامی به دادن پول و قرض دادن نداشته باشند. ضمناً نباید شرط اضافه‌ای بشود که او چیزی بیشتر از آنچه گرفته بپردازد.

- اگر شخصی وصیت به ثُلث (یک سوم) کرده، در ابتدا باید  ثُلث وصیت شده، جدا شود.

-  شرط صحت معاملۀ نسیه، معین بودن زمان پرداختِ قیمت معامله است ولی اگر فروشنده به تصرف مشتری در کالای فروخته شده رضایت داشته باشد، استفاده مشتری از آن اشکال ندارد.

- قرارداد سرمایه‌گذاری همراه با سود معین؛ در قالب عقد وکالت، به این صورت که صاحب سرمایه به او وکالت دهد که با پول او، فعالیت اقتصادی مد نظر را انجام دهد و ماهیانه یا در پایان قرارداد، مقدار معینی از سودهای حاصل شده را به او بدهد.

- عدم پرداخت مالیات و تخلف از مقررات مالیاتی جایز نیست و باعث ضمان است. اگر فرد پرداخت نکرد بعد از فوت باید ورثه از ماترک او به بیت‌المال پرداخت کنند.

- واگذاری سفارش کار به دیگران؛ اگر شرط شده باشد یا از قرائن فهمیده شود که باید خودتان کار را انجام دهید، واگذاری آن به دیگری جایز نیست.

- استفاده از اعضای میّت برای پیوند به بدن شخص دیگر برای نجات جان او یا درمان بیماری وی اشکال ندارد.

- وسائل جامانده از میهمان؛ اگر از دسترسی به مالک آن مأیوس هستید، می‌توانید خود مال یا پول آن را از طرف مالک به فقیر صدقه دهید.