فرق، ادیان و مذاهب

ازخداوندخواسته میشود که از گناهانی که در اثر بی توجهی و غفلت صورت گرفته، گذشت نماید. تکالیف و امتحانات سنگین و طاقت فرسا بر عهده ی آنان گذاشته نشود و بر آنان رحم نماید.

-«ایمان‌گرایی» دیدگاهی است که نظام‌های اعتقادات دینی را موضوع ارزیابی و سنجش عقلانی نمی‌داند. ایمان‌گرایی را می‌توان در دو شکل عمده افراطی و اعتدالی بررسی نمود. گونه نخست آن خردستیز یا ضدعقل و گونه دوم، خرد گریز یا غیر عقلی است. در گونه نخست عقل و ایمان یکدیگر را بر نتابیده و با یکدیگر ضدیت دارند. ولی در گونه دوم، عقل و ایمان صرفا قلمرویی جدا دارند.
 

-«ایمان‌گرایی» دیدگاهی است که نظام‌های اعتقادات دینی را موضوع ارزیابی و سنجش عقلانی نمی‌داند.ایمان‌گرایی را می‌توان در دو شکل عمده افراطی و اعتدالی بررسی نمود. گونه نخست آن خردستیز یا ضدعقل و گونه دوم، خرد گریز یا غیر عقلی است. در گونه نخست عقل و ایمان یکدیگر را بر نتابیده و با یکدیگر ضدیت دارند. ولی در گونه دوم، عقل و ایمان صرفا قلمرویی جدا دارند.
 

--اعتقاد به این که قدرت خداوند نامحدود و بی‌انتها است, موجب گشته تا در این باره پرسش‌ها و شبهاتی مطرح شود؛ مانند این که:
آیا خداوند می‌تواند موجودی مانند خود بسازد؟ آیا می‌تواند جهان هستی را در تخم مرغی جای دهد بدون اینکه جهان را کوچک و یا تخم مرغ را بزرگ کند؟ آیا خداوند می‌تواند موجودی را خلق کند که نتواند آن را نابود سازد؟ پاسخ به این پرسشها درواقع پاسخگوی بسیاری از سوالات در باب خداشناسی می باشد.

اگر ارزش انسان به بندگی و عبودیت است، پس دعا که در حقیقت اظهار فقر و نیاز به خداوند است حکایتگر ارزش انسانهاست.

در داخل کشور کوشش زیادی کردند تا در مناطقی که ما هم برادران اهل سنت و برادران شیعه سکونت دارند، عده یی را وادار کنند بذر اختلاف بپاشند.

دعا در حقیقت نوعی عبادت و خشوع در برابر پروردگار و اعتراف به ضعف و ناتوانی انسان است.

گذشتن از مال فرزند و جان و مجاهدت در راه خدا و مبارزه با نفس و هواهای نفسانی همه از جلوه های ایثار است

-امروزه مسئله ى سازگارى يا عدم سازگارى دموكراسى و حكومت اسلامى توجه بسيارى را به خود جلب كرده است. انديشمندان از ديدگاه هاى مختلف دموكراسى را مورد نقد و بررسى قرار داده اند; از اين ميان انديشه اسلامى مهدويت نگرش ويژه اى به دموكراسى دارد.

یکی از فواید کار تقویت عقل آدمی است. البته منظور از این ،عقل عقل فلسفی، استدلالی و نظری نیست؛ بلکه منظور «عقل معاش» یا عقل عملی انسان است.

کسی که به عهدش وفا نمی کند، دین ندارد و کسی که امانت داری نمی کند ایمان ندارد.

نرمی و مدارا در چیزی نباشد جز آنکه زینتش بخشد و ناسازگاری در چیزی نباشد جز آنکه زشتش سازد.