وهابیت

تقریباً کسی وجود ندارد که در وابسته بودن فکری وهابیان به تعالیم ابن تیمیه تردید داشته باشد. شاهد اصلی این مطلب ترویج القابی چون شیخ‌الاسلام و ترویج کتب او در سطح وسیع از جانب وهابیت است. جالب این است که وهابیت در مساله‌ی توسل حتی برخلاف قول خود ابن تیمیه عمل نموده و امری را که او سیره‌ی سلف می‌داند، این‌ها بدعت و شرک می‌خوانند.

تقریبا تمامی ادیان جهان به این مساله اعتقاد دارند که بر حق هستند و مسیر درستی را طی می‌کنند؛ اما هستند در این میان کسانی که علیرغم مخالفت اکثر مذاهب با آن‌ها و چهره‌ی منفوری که در عالم بشریت از خود به‌جا گذاشته‌اند، با کمال وقاحت می‌گویند ما صراط مستقیم هستیم و هر کس که برخلاف ماست راه جهنم و جهنمیان را می‌پیماید.

از همان ابتدای به وجود آمدن وهابیت، علمای اهل سنت، با این فرقه مخالفت کرده و آنان را فاسدالعقیده، ملحدانه و گمراه‌کننده دانسته‌اند. هنگامی‌که فرقه‌ی وهابیت به وجود آمد، دو مناظره بین علمای وهابی و علمای اهل سنت مکه، صورت گرفت که در هر دومرتبه، علمای اهل سنت، عقاید این فرقه را مضحکانه، خنده‌دار و گمراه‌ کننده دانستند.

مساله‌ی سماع موتی یا همان شنیدن اموات ازجمله مسائلی است که تقریبا تمامی مسلمانان را در یک‌طرف قرار داده و وهابیان را در سمتی دیگر، درحالی‌که منابع بسیاری در میان اهل سنت، حاکی از این است که شنیدن اموات امری ثابت شده در دین اسلام است، ولی وهابیان با این مساله مقابله کرده و از در انکار وارد می‌شوند، گویی خود وهابی نمی شنود.

وهابیت با بیان نظرات افراطی خود در کشور عربستان، تقریبا تمامی بناهای اسلامی و آثار مربوط به دوران صدر اسلام و حتی بعدازآن را نیز از بین بردند و می‌توان گفت تنها آثار برجای‌ مانده از آن دوران فقط مسجدالحرام، کعبه و مسجد نبوی (ص) می‌باشد. ایشان دلیل دست نگه‌داشتن از این اقدام خراب‌کارانه خود را نادانی مردم و ترس از فتنه می‌دانند.

تحریف متون ادیان، سابقه تاریخی دارد. با مراجعه به تاریخ درمی‌یابیم که سردمدار تحریف، یهود است که بعد از دین یهودیت به دین مسیحیت نیز رخنه و پس‌ازآن نیز وارد دین اسلام شد. به اعتراف برخی از علمای اهل سنت، بنی امیه پیش رو تحریف، در دین اسلام بودند که بعد از رحلت حضرت رسول (صلی‌الله علیه و آله و سلم) فعالیت خود را آغاز کردند.

از زمان پیدایش جریان سلفی جهادی در جهان اسلام هماره این سوال مطرح بوده که چه کسانی پس این جریانات هستند و اهداف آنها از حمایت از این گروه‌ها چیست؟ سندی که اخیرا در ویکی لیکس از ایمیل خانم هیلاری کلینتون به دست آمده حاکی از آن است که هدف اصلی پیدایش گروه‌های سلفی جهادی در سوریه، حفظ و حراست از اسرائیل بوده است.

وهابیان تحت تاثیر تعالیم و تفکرات اشتباه بعضا به نتایج فاجعه باری در عقاید خود می‌رسند. مثل این‌که می‌گویند نذر عبادت خداست و شما باید تنها آن را برای خدا انجام دهید. درحالی‌که نذر برای اولیاء الهی هم همان نذر برای خداست نه غیر او، به‌علاوه که طبق حدیث می‌توان منفعت نذر را برای غیر خدا اختصاص داد، ولی وهابی جایز نمی‌داند.

از جمله اتهاماتی که از سوی وهّابیت به شیعه وارد می‌شود، تهمت شرک و قبرپرستی است. به همین جهت بایسته است در تبیین معنای عبادت و توحید و نفی این اتّهام، مقدمه‌ای را بیان کنیم: عبادت آن‌چنان که از سوی مفسّران قرآن کریم و علمای اسلام تعریف شده به معنای نهایت خضوع همچون سجده، رکوع، گذاردن پیشانی و یا گونه بر خاک به عنوان تواضع و دیگر رفتارهای از این قبیل می‌باشد.

اتهام زدن به دیگران و ظاهربینی علاوه بر این‌که از اعمال بسیار نسنجیده و نامتعارف است، بلکه معصیتی بزرگ نیز به‌حساب می‌آید. وهابیت و سلفیان در اتهام زدن به دیگر فرق اسلامی بسیار با بی‌تقوایی می‌کنند. یکی از این موارد اتهامی است که به شیعیان در قبله دانستن حرم امامان (ع) می‌زنند. درحالی‌که شیعیان حرم امامان را قبله نمی‌دانند

وهابیان در آثار مکتوب و رسانه‌های خود بر این موضوع تأکیددارند که شیعیان اهل تکفیر هستند. دلیل ایشان این است که شیعیان، صحابه و زنان پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) و خلفا را کافر می‌دانند و به‌تبع آن، تابعان آن‌ها، اهل سنت‌اند که آن‌ها نیز کافر خواهند بود. این خود از بهترین بهانه‌های ایجاد اختلاف بین شیعیان و دیگر فرق اسلامی است.

کمتر مسلمانی را می‌توان یافت که علاقه‌ای به تهذیب نفس نداشته باشد. راهی که بزرگان تصوف و عرفان اسلامی برای تهذیب و تربیت نفس انسان و برنامه‌هایی که برای بروز استعدادهای انسانی در نظر گرفته‌اند و به مسلمانان و نوع بشر ارائه داده‌اند در بسیاری مواقع موجبات کمال نفسانی است. ابن تیمیه از بزرگ‌ترین مخالفین با این اندیشه سازنده است.