راهنما‌شناسی

چکیده: دشمنان آیین بر حق تشیع و مکتب اهل بیت(علیهم‌السلام) در برخی موارد برای ضربه زدن به این مذهب و دور کردن مردم از این آیین درست، به جای پاسخ دادن به ادله قوی و محکم این مذهب و استدلال‌های قوی آن بر حقانیت خود و پاسخ دادن به اشکالات موجود بر آیین آنان توسط علمای شیعه؛ به روایات ضعیف و نامعتبری که در برخی کتب غیر معتبر روایی شیعه روی آورده و با استناد به آن‌ها، می‌خواهند این دین و آیین را مضحک جلوه دهند.

چکیده: توسّل به اولیای الهی شرک نیست؛ زیرا کسی که آنها را واسطه قرار می‌دهد؛ هرگز آنان را خدا نمی‌پندارد بلکه به این نکته توجه دارد که آنها هم بنده‌ای بیش نیستند امّا بر اثر اطاعت الهی، نزد او آبرو و جایگاهی به دست آوردند و به سبب همین جایگاه اگر کسی خدا را به حق آنان بخواند مورد توجه قرار می‌گیرد.

چکیده: سوال این است که خليفه اول تشخیص داد که جامعه را نباید همین طور رها کند و... امّا پیامبر این درک و این تیزبینی را نداشت؟

چکیده: حضرت یعقوب(علیه‌السلام) در جواب نفرمود: درگاه الهي هميشه به روي بندگانش باز است و نيازي به واسطه نيست و خودتان برويد و از خدايتان بخواهيد تا شما را مورد آمرزش قرار دهد، بلکه درخواست آنان را قبول کرد و برایشان استغفار نمود.

چکیده: معناى اين حروف و كلمات بدين شرح است: «اى خداى من، و اى ياور من؛ به رحمت و كرمت من‌را يارى نما و به پاس خاطر اين نفوس مقدسه: «محمد» ، «ايليا (على)» ، «شَبَر(حسن)» ، «شُبَيْر(حسين)» ، «فاطمه»

چکیده: به اعتقاد شیعه پیامبران الهی و بعد از آنان ائمه اطهار(علیهم‌السلام) واسطه فیض الهی هستند و دارای عالی‌ترین و بالاترین مقام انسانی ولی

چکیده: هر گونه امداد و رحمت و بركت و قدرتى از سوى خداوند به بندگانش يا ساير موجودات جهان هستى می‌رسد، از طريق آنان است.

چکیده: این رفتار شیعه کاملا عقلایی بوده و مورد تایید عقل است، اما رفتار امروزه جوامع غربی و آمریکایی که به اسم آزادی انسان، حصاری از جهل و نادانی را به دور او تنیده‌اند،

چکیده: برای فهم کلمات عرب باید به قواعد آن زبان مراجعه کرد و از برداشت‌های سطحی و قضاوت‌های زودهنگام در مورد آن پرهیز نمود. ائمّه اطهار، "امیران کلام"اند[3] و در بین انسان‌ها در سخنوری کسی به پایه ایشان نمی‌رسد از این جهت باید با دقّت بیشتری به کلام ایشان نگاه شود.

چکیده: ولایت تکوینی ائمه اطهار (علیهم‌السلام) به این معناست که آنان به هر صورتی که تشخیص دهند، می‌توانند در عالم خلقت دخل و تصرف کنند اما به اذن و اراده الهی.

چکیده: امام(عليه السلام) با اين تعبير يكى از زيباترين مظاهر توحيد افعالى را رقم زده و صريحا بيان فرموده‌‏اند كه: «اگر لطف خدا شامل حال بنده‏‌اش نگردد هيچ‏كس نمي‏‌تواند فى نفسه و با استقلال، خود را از خطا و لغزش مصونيت بخشد.»
البته اگر کسی جاهلانه یا مغرضانه فقط به صدر كلام اميرالمؤمنين نگاه کند و به ذيل آن توجهي نكند، مثل اين است که صدر آيۀ:« قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ؛[کهف/110] بگو : من انسانی هستم همانند شما» را بخواند و ذيل آيه(يُوحَى إِلَيَّ؛ به من وحی می‌شود) را کنار بگذارد و پیامبر را انسانی از همه جهت مانند ما بداند!

چکیده: این مساله در نزد آنان چنان جایگاه ارزش‌مندی داشته است، که حتی عبادت بدون تعمق و تفکر را بدون ارزش معرفی کرده‌اند.