راهنما‌شناسی

-

قاعده ی لطف یکی از اصول کلیدی در علم کلام خصوصا کلام عدلیه که بسیاری از نتایج اعتقادی برآن مترتب می شود.علمای مکتب بغداد به صورت مبسوط به قاعده ی لطف پرداخته  و از آن در برابر تهاجم فکری گروههای مختلف نظیر اشاعره برای دفاع از معارف اصولی تشیع بهره برده اند. علمای امامیه از قاعده ی لطف برای اثبات بسیاری از اصول و معارف اعتقادی نظیر ، لزوم بعثت انبیاء و نصب امام، عصمت انبیاء و ائمه ی معصومین علیهم السلام، وجوب تکلیف و بسیاری از امور دیگر استناد نموده اند. از میان فرق کلامی در اسلام معتزله قاعده ی لطف را واجب دانسته، ولی اشاعره آن را واجب نمی دانند.

بر اساس آیه‌ 51 سوره غافر «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ؛ ما به یقین پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و (در آخرت) روزی که گواهان به پا می‌خیزند یاری می‌دهیم»، نصرت الهی در همه جوانب و مطلق است. در این پژوهش، به تبیین مصادیق نصرت الهی درباره‌ی پیامبران می‌پردازیم.

فتنه‌ها، خاستگاه و ریشه‌هایی دارد. مولی‌الموحدین امام علی(علیه‌السلام) در نهج‌البلاغه به آنها اشاره داشته و برای ما بیان فرمودند. پیروی از خواهش‌های نفسانی، نوآوری و بدعت در احکام آسمانی و نیز آوازه‌ی نیک جزو آن، به شمار می‌آید.

پیروان احمد الحسن هیچ دلیل متقنی برای اثبات ادعای خود ندارند و به راحتی می‌توان با طرح چند سؤال آن‌ها را به چالش کشید.

شخصیت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به اندازه‌ای بلندمرتبه است که تنها راه شناخت آن رجوع به قرآن و روایات است؛ مانند درک وسعت و دامنه رحمت بودن و میزان جود و بخشش حضرت.

قرآن کریم گمراهی اشخاص را هم به خدا، هم به شیطان و هم به خودِ اشخاص نسبت می‌دهد. در نظر گرفتنِ جهاتِ متفاوت برای این نسبت‌ها، موجبِ رفعِ تعارضِ ظاهری بین آیاتِ قرآن می‌شود.

علم امیرالمومنین(ع) به کشته نشدن در شب لیله المبیت، چیزی از فضیلت جان‌فشانی ایشان کم نمی‌کند.

-

قاعده ی  لطف از قواعد بنیادی عقلی در کلام است که آثار و نتایج فراوانی در مباحث مختلف اعتقادی نظیر ضرورت بعثت انبیاء و عصمت ایشان، ضرورت نصب امام، وجوب تکلیف، وعد وعید و بسیاری از امور دیگر دارد. گروه اشاعره برخلاف مکتب امامیه و معتزله قاعده ی لطف را نمی پذیرد و در مباحث نصب امامت، ضرورت امام را از منبع سمع پذیرفته و در نقد قاعده ی لطف اشکالاتی را مطرح می کنند.

-

قاعده ی  لطف از قواعد بنیادی عقلی در کلام است که آثار و نتایج فراوانی در مباحث مختلف اعتقادی نظیر ضرورت بعثت انبیاء و عصمت ایشان، ضرورت نصب امام، وجوب تکلیف، وعد وعید و بسیاری از امور دیگر دارد. گروه اشاعره برخلاف مکتب امامیه و معتزله قاعده ی لطف را نمی پذیرد و در مباحث نصب امامت، ضرورت امام را از منبع سمع پذیرفته و در نقد قاعده ی لطف اشکالاتی را مطرح می کنند.

-کتاب ارزشمند ابوصلاح حلبی با عنوان الکافی فی الفقه همانند المقنعه، از دیگر اسناد مورد رجوع در ولایت سیاسی فقیه در عصر غیبت می باشد. این کتاب شامل دو بحث کلامی و فقهی می باشد که بیانگر پیوند آراء فقهی با آراء کلامی خصوصا در ابعاد حکومتی آن در نزد وی می باشد.

مأمون تمام دانشمندان را به مناظره با امام رضا علیه‌السلام فرا خواند تا علم امامت را زیر سؤال ببرد، اما حضرت با بیانات گهربار خویش اثبات کرد که امام همانند خورشیدی است که بر همه چیز می‌تابد و هیچ نوری نمی‌تواند بر آن غلبه کند.

سیره امام حسن مجتبی علیه‌السلام نشانگر عبودیت و خضوع ویژه‌ای از سوی آن بزرگوار نسبت به پروردگار خویش است. این سیره دربردارنده بهترین الگوی بندگی برای ره‌جویان طریقِ معرفت است.