به نظر شما آیا هر کسی هر عیب واقعی داشته باشد میشه به او با صدای بلند گفت؟ درسته؟ مثلا کسی در خانه شراب می‌خورد و شما هم دیدید یا این‌که مردم میدونن، آیا من مجازم با صدای بلند بگم: ای شرابخوار چنین و چنان؛ یا کسی دزدی میکنه، یا کسی که زنا میکنه و.... به نظرم این حرف شما خلاف فقه ماست و خلاف همه کتب اخلاقی؛ مثلا به نظر شما اگر آقای بهجت(رحمه‌الله‌علیه) یا برخی از علمای ما که چشم برزحی داشتن و باطن رو می‌دیدن، به نظرتون داد میزدن آهای زناکار بیا اینجا کارت دارم، یا آهای شراب خوار یا .... . شان امام واقعا بالاتر از این‌هاست.
اون آیات قرآن هم که مثال زدی هم اصلا بد نیست و فحش محسوب نمیشه، خداوند متعال چند تشبیه در مورد آنان به کار برده که چون مخاطب شخصی نداره، توهین به کسی محسوب نمیشه.
میمونه اون جمله پیامبر به مروان یا مشابه اون که از زبان اهل بیت وارد شده، به نظر این موارد قابل قبول نیست و با شان و مرتبه حضرات معصومین سازگاری نداره، معصوم یعنی کسی که «ما ینطق عن الهوی» لذا هر آونچه میگه مرضی خدای سبحانه و از هوی و هوس به دورن.
حتی در منابع روایی روایاتی نقل شده که به اهل بیت فحش های رکیکی دادن، اما اونا سکوت کردن و اخلاق رو در پیش گرفتن؛ مثلا نوشتن یکی به امام صادق فحش مادر داد، حضرت با خونسردی تمام فرمود اگر تو راست میگی خدا مادر من رو بیامرزه و اگر دروغ میگی خدا تو رو بیامرزه؛ یا اون شخص اومد و هر چی از دهنش در اومد به امام حسن مجتبی فحش داد، اما حضرت با آرامش به او فرمود اینجا غریبی بیا منزل من و... این‌ها واقعا اخلاق اسلامی است، اینا سیره درست معصومین هست.
شما حساب کن اگر کسی به آقای بهجت چیز بدی می‌گفت، به نظرت بر می‌گشت بهش بگه تو از زنا متولد شدی(فرض کن با چشم برزخی متوجه شده باشه) ؟؟؟؟ اصلا با شان و مرتبه ایشون نمی‌سازه، حالا امام معصوم چگونه به کسی چنین چیزی میگه؟؟؟؟؟
من که علمای اخلاق رو دیدم، هرگر باور ندارم اونا فحش بدن؛ حالا شما چطور می‌گید ائمه فحش میدن نمی‌دونم، گردن خودتون، من باور نمی‌کنم.
با سلام خدمت شما.
به نظر شما آیا هر کسی هر عیب واقعی داشته باشد میشه به او با صدای بلند گفت؟ درسته؟ مثلا کسی در خانه شراب می‌خورد و شما هم دیدید یا این‌که مردم میدونن، آیا من مجازم با صدای بلند بگم: ای شرابخوار چنین و چنان؛ یا کسی دزدی میکنه، یا کسی که زنا میکنه و.... به نظرم این حرف شما خلاف فقه ماست و خلاف همه کتب اخلاقی؛ مثلا به نظر شما اگر آقای بهجت(رحمه‌الله‌علیه) یا برخی از علمای ما که چشم برزحی داشتن و باطن رو می‌دیدن، به نظرتون داد میزدن آهای زناکار بیا اینجا کارت دارم، یا آهای شراب خوار یا .... . شان امام واقعا بالاتر از این‌هاست.
اون آیات قرآن هم که مثال زدی هم اصلا بد نیست و فحش محسوب نمیشه، خداوند متعال چند تشبیه در مورد آنان به کار برده که چون مخاطب شخصی نداره، توهین به کسی محسوب نمیشه.
میمونه اون جمله پیامبر به مروان یا مشابه اون که از زبان اهل بیت وارد شده، به نظر این موارد قابل قبول نیست و با شان و مرتبه حضرات معصومین سازگاری نداره، معصوم یعنی کسی که «ما ینطق عن الهوی» لذا هر آونچه میگه مرضی خدای سبحانه و از هوی و هوس به دورن.
حتی در منابع روایی روایاتی نقل شده که به اهل بیت فحش های رکیکی دادن، اما اونا سکوت کردن و اخلاق رو در پیش گرفتن؛ مثلا نوشتن یکی به امام صادق فحش مادر داد، حضرت با خونسردی تمام فرمود اگر تو راست میگی خدا مادر من رو بیامرزه و اگر دروغ میگی خدا تو رو بیامرزه؛ یا اون شخص اومد و هر چی از دهنش در اومد به امام حسن مجتبی فحش داد، اما حضرت با آرامش به او فرمود اینجا غریبی بیا منزل من و... این‌ها واقعا اخلاق اسلامی است، اینا سیره درست معصومین هست.
شما حساب کن اگر کسی به آقای بهجت چیز بدی می‌گفت، به نظرت بر می‌گشت بهش بگه تو از زنا متولد شدی(فرض کن با چشم برزخی متوجه شده باشه) ؟؟؟؟ اصلا با شان و مرتبه ایشون نمی‌سازه، حالا امام معصوم چگونه به کسی چنین چیزی میگه؟؟؟؟؟
من که علمای اخلاق رو دیدم، هرگر باور ندارم اونا فحش بدن؛ حالا شما چطور می‌گید ائمه فحش میدن نمی‌دونم، گردن خودتون، من باور نمی‌کنم.