ببینید دوست عزیز معیار حقانیت یک دین، دنیا نیست، یعنی این غلطه که فکر کنیم اگر پیروان دینی از لحاظ مادی در سطح بالایی باشن و دارای آسایش بیشتری، حتما حق هستن و در آخرت هم به بهشت میرن، این تفکر درست نیست، زیرا اگر اینجوری بود، خدا انبیای خودش رو توی دنیا مال و ثروت و ... می‌داد، ولی می‌بینیم که انبیای الهی غالبا در سختی و فشار زندگی کردن و کمترین نعمت‌های دنیایی رو داشتن؛ یا مثلا در قضیه کربلا به ظاهر یزید(لعنه الله علیه) پیروز شد و پادشاه بود و از تمام نعمت های دنیا بهره مند بود در حالیکه حضرت سید الشهدا(علیه‌السلام) به شهادت رسید و از کمترین نعمت های دنیا بهره مند بوده است، در حالیکه بدون شک اباعبدالله الحسین(علیه السلام) بر حق بود و در بهشت سرور جوانان بهشت است.
قرآن کریم چقدر زیبا می‌فرماید: «وَ لَوْ لا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَيْها يَظْهَرُونَ * وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَيْها يَتَّكِؤُنَ * وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ كُلُّ ذلِكَ لَمَّا مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ [زخرف/33-35] اگر تمكن كفار از نعمت های مادى سبب نمىشد كه همه مردم امت واحد، گمراه شوند، ما براى كسانى كه كافر مىشدند، خانههايى قرار مىداديم با سقف‌هايى از نقره و نردبان‌هايى كه از آن بالا روند! و براى خانههاى آنها درها و تخت‌هايى (زيبا و نقرهگون) قرار مىداديم كه بر آن تكيه كنند و انواع وسائل تجملى، ولى تمام اين‌ها متاع زندگى دنياست و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهيزگاران است». این آیات به زیبایی بیان می‌کنند که دنیا با تمام نعمت‌های آن هیچ ارزشی نزد خداوند متعال ندارد و پشیزی نمی ارزه؛ هم‌چنین پیامبر اکرم(ص) خطاب به امیرالمومنین(ع) فرمود: «يَا عَلِيُّ إِنَّ الدُّنْيَا لَوْ عَدَلَتْ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَنَاحَ بَعُوضَةٍ لَمَا سَقَى الْكَافِرَ مِنْهَا شَرْبَةً مِنْ مَاء: اگر دنیا نزد خداوند متعال به اندازه‌ی بال پشه ای ارزش داشت، جرعه ای آب از آن را به کافر نمی‌نوشاند».(من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 362)
بر این اساس باید بدونید معیار ارزش انسان و سعادت او، آخرت و نعمت های بهشتی است نه دنیا؛ ما معتقدیم شیعه تنها دین و راه برحق دنیاست و خداوند متعال نیز در آخرت پاداش اعمال شیعیان را داده و بهشتی برای آنان مهیا خواهد کرد که همه حسرت آن را خواهند خورد.
دین یهود کنونی بدون شک دینی تحریف شده و خرابه و خداوند متعال این دین رو از ما قبول نمی کنه؛ لذا در آخرت جایی ندارن؛ شما قضاوت کنید 70 سال آرامش و میلیون ها سال عذاب و جهنم خوبه، یا 70 سال اذیت شدن و میلیون ها سال آرامش و راحتی و بهره مندی از تمام لذت ها و زندگی در بهشت برین. بدون شک شما نیز قسم دوم رو قبول دارید.
بنابراین شما نباید معیار حقانیت یک دین و سعادت اون رو دنیا بدونید، بلکه معیار ارزشمندی در نزد خدا و آخرته و رسیدن به بهشت برین.
با سلام خدمت شما.
ببینید دوست عزیز معیار حقانیت یک دین، دنیا نیست، یعنی این غلطه که فکر کنیم اگر پیروان دینی از لحاظ مادی در سطح بالایی باشن و دارای آسایش بیشتری، حتما حق هستن و در آخرت هم به بهشت میرن، این تفکر درست نیست، زیرا اگر اینجوری بود، خدا انبیای خودش رو توی دنیا مال و ثروت و ... می‌داد، ولی می‌بینیم که انبیای الهی غالبا در سختی و فشار زندگی کردن و کمترین نعمت‌های دنیایی رو داشتن؛ یا مثلا در قضیه کربلا به ظاهر یزید(لعنه الله علیه) پیروز شد و پادشاه بود و از تمام نعمت های دنیا بهره مند بود در حالیکه حضرت سید الشهدا(علیه‌السلام) به شهادت رسید و از کمترین نعمت های دنیا بهره مند بوده است، در حالیکه بدون شک اباعبدالله الحسین(علیه السلام) بر حق بود و در بهشت سرور جوانان بهشت است.
قرآن کریم چقدر زیبا می‌فرماید: «وَ لَوْ لا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَيْها يَظْهَرُونَ * وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَيْها يَتَّكِؤُنَ * وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ كُلُّ ذلِكَ لَمَّا مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ [زخرف/33-35] اگر تمكن كفار از نعمت های مادى سبب نمىشد كه همه مردم امت واحد، گمراه شوند، ما براى كسانى كه كافر مىشدند، خانههايى قرار مىداديم با سقف‌هايى از نقره و نردبان‌هايى كه از آن بالا روند! و براى خانههاى آنها درها و تخت‌هايى (زيبا و نقرهگون) قرار مىداديم كه بر آن تكيه كنند و انواع وسائل تجملى، ولى تمام اين‌ها متاع زندگى دنياست و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهيزگاران است». این آیات به زیبایی بیان می‌کنند که دنیا با تمام نعمت‌های آن هیچ ارزشی نزد خداوند متعال ندارد و پشیزی نمی ارزه؛ هم‌چنین پیامبر اکرم(ص) خطاب به امیرالمومنین(ع) فرمود: «يَا عَلِيُّ إِنَّ الدُّنْيَا لَوْ عَدَلَتْ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَنَاحَ بَعُوضَةٍ لَمَا سَقَى الْكَافِرَ مِنْهَا شَرْبَةً مِنْ مَاء: اگر دنیا نزد خداوند متعال به اندازه‌ی بال پشه ای ارزش داشت، جرعه ای آب از آن را به کافر نمی‌نوشاند».(من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 362)
بر این اساس باید بدونید معیار ارزش انسان و سعادت او، آخرت و نعمت های بهشتی است نه دنیا؛ ما معتقدیم شیعه تنها دین و راه برحق دنیاست و خداوند متعال نیز در آخرت پاداش اعمال شیعیان را داده و بهشتی برای آنان مهیا خواهد کرد که همه حسرت آن را خواهند خورد.
دین یهود کنونی بدون شک دینی تحریف شده و خرابه و خداوند متعال این دین رو از ما قبول نمی کنه؛ لذا در آخرت جایی ندارن؛ شما قضاوت کنید 70 سال آرامش و میلیون ها سال عذاب و جهنم خوبه، یا 70 سال اذیت شدن و میلیون ها سال آرامش و راحتی و بهره مندی از تمام لذت ها و زندگی در بهشت برین. بدون شک شما نیز قسم دوم رو قبول دارید.
بنابراین شما نباید معیار حقانیت یک دین و سعادت اون رو دنیا بدونید، بلکه معیار ارزشمندی در نزد خدا و آخرته و رسیدن به بهشت برین.