افزودن دیدگاه

تصویر حسین وجدانی «مشاور»

پاسخ سوال
در این سوال اشتباه زن و شوهر یا به اصطلاح اشتباهات حلقوی محرز می باشد. به عبارتی اقدامات شوهر خلاف شرع و قانون بوده است، که خانم می توانستند با مراجعه به مراجع قضایی حقوق خود را استیفا کنند، لیکن راه بدتری را برگزیدند که به دین و دنیای شان اسیب می زند.
از منظر اسلام شوهر نمی تواند همسر خود را از خانه بیرون کند. خداوند متعال نفقه خانم را بر مرد واجب کرده و می فرماید: «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی‏ النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَی‏ بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ...»(نسا/34) یعنی مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، به دلیل برتری هایی که خداوند (از نظر نظام اجتماع) برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است و به دلیل انفاق هایی که از اموالشان (در مورد زنان) می‏ کنند. با توجه به ایه شریفه ذیل قانون نیز مرد را ملزم به پرداخت نفقه و حسن معاشرت می کند.[1]  به‌موجب ماده 1107 قانون مدنی، نفقه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب با وضع زن كه برای دانستن كمیت و كیفیت آن وضع زوجه در نظر گرفته می‌شود. در استحقاق زوجه نسبت به نفقه، فقیر بودن و احتیاج او شرط نیست و در هر حال نفقه زوجه بر مرد واجب است، گرچه زن از ثروتمند‌ترین مردم باشد. 
با توجه به اطلاق كلمه نفقه در ماده، كه شامل تمامی نیازهای متعارف و متناسب با شخصیت زوجه است، نپرداختن قسمتی از نفقه زوجه نیز جرم و مشمول ماده است. مدت امتناع از تأدیه نفقه نیز مهم نیست و ترك انفاق ولو به مقدار یك روز مشمول ماده خواهد بود. لذا این خانم می تواند تمام حقوق خود را از شوهر دریافت کند و اگر واقعا شوهر حاضر نباشد با وی زندگی کند در این صورت حاکم شرع حکم طلاق غیابی را هم صادر خواهد کرد. ماده 1156 قانون مدنی تصریح دارد: «زنی كه شوهر او غایب مفقودالاثر بوده و حاكم او را طلاق داده باشد، باید از تاریخ طلاق عده وفات نگاه دارد.» چنانچه شوهر قبل از انقضاء مدت عده مراجعت نماید، حق رجوع به همسر مطلقه خود را دارد ولی اگر مراجعه شوهر بعد از اتمام ایام عده زن باشد برای مرد حق رجوع نیست.
اما در این سوال مشاهده می شود که سوال کننده راه خطایی را در پیش گرفته است و راه قانونی را طی نکرده است. و از جایگاه ذی حق بودن به سمت مجرمیت حرکت نموده است، چرا که ارتباط زن شوهردار با فرد ثالث به هر عنوانی که باشد جایز نیست و موجب پیگرد قانونی در دنیاست و عقوبت اخروی است. نگاه به نامحرم، دست دادن و مصافحه كردن با او ، بوسيدن، بغل كردن و هرگونه ارتباط ديگري از اين قبيل، گناهي بزرگ است كه در روايات وعده عذاب شديدي براي هر يك وارد شده است. امام باقر مي فرمايند: «هر كس به نامحرم نگاه كند، خداوند چشمانش را از آتش جهنم پر خواهد كرد، هر كس با نامحرمي دست بدهد و مصافحه بكند، دچار غضب الهي شود؛ هر كس با زن نامحرمي همراه شود يا در جاي خلوتي با هم باشند، خداوند آنان را در زنجيرهاي آتشين كرده و به جهنم خواهد انداخت، مگر اين كه توبه كند»[2]
در روايت ديگري آمده است: هر گاه مرد و زن نا محرمي به هم دست بدهند و مصافحه كنند، يا با هم شوخي يا بگو و بخند داشته باشند، يا يكديگر را ببوسند خداوند آنان را با دست هاي بسته وارد محشر مي كند، در حالي كه ميخ هاي آهنين در چشم آن ها است. پس از آن كه در نزد همه خلايق به عنوان مجرم و مفسد معرفي و رسوا شدند ، دستور داده مي شود آن ها را به آتش جهنم بيندازند.[3]
علاوه بر اینکه کار این خانم گناه کبیره هست بلکه از نظر علم هم کارش مردود است چرا که وی الان در شرایط انتخاب همسر نیست و برای انتخاب همسر مجدد، حداقل باید از ثبت طلاق شش ماه گذشته باشد تا فرد روحیه خود را بازیابی کرده باشد و با فکر صحیح وارد انتخاب شود.
با توجه به مطالب بالا توصیه می شود با مراجعه به حاکم شرع تکلیف خودتان را روشن کنید و از گناه بپرهیزید و راه توبه را در پیش بگیرید که خداوند آمرزنده و مهربان هست.
پی نوشت ها
1- ماده 1103 و 1106 قانون مدنی
2- شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم‏السلام قم، 1409 ه.ق، ج20، ص 196.
3- همان ص 198

لینک مطلب در سایت: http://www.btid.org/fa/news/108353

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 12 =
*****