افزودن دیدگاه

تصویر علی
نویسنده علی در

سلام قطعاً در وجود خدا شکی نیست ولی چرا انسان در یک زندگی فانی چند صد ساله به خاطر گناهی که انجام می‌دهد مثلا به خاطر نخواندن نماز به جهنم می می‌رود که آتشش 70 برابر اتش دنیا اونم به مدت 1000 سال یا شاید جاودانه با توجه به این که هر روز که در آن دنیا میگذرد برابر 1000 روزاین دنیا با توجه به آیه قرآن این قطعی است. شرایط جامه الان در نظر بگیریم بیشتر انسان گناه میکنم اونم گناهان بزرگ مثل زنا که الان عادی شده یا در گذشته تعداد آنان هایی که ایمان آورده خیلی کمتر از آنان هستن گناه کار هستن واین هم در نظر بگیرم انسان ها در سرنوشت خود زیاد تأثیر ندارن چون اون بچه ای که درخانواده مذهبی به دنیا میاد با اون بچه که در خانواده خلاف کار به دنیا میاد غیر قابل قیاس هستند و اینکه خدا می‌داند که بیشتر انسان ها به جهنم می روند همان طور که خودش در قرآن گفته است (من جهنم را پر از جن و انس میکنم) با توجه به علم خداوند که می‌داند بیشتر ما جهنمی هستیم پس خدا انسان را خلق کرد که عذابش بدهد. یه مثال در طول تاریخ هیشه باید یک نفر یکی از امام ها بکشد مثل یزید شمر و معاویه و.... پس همیشه باید یکی از امام ها به وسيله یک انسان حالا هر انسانی که باید این نقش بازی کنه کشته میشد که مظلومیت امام ها برای انسان ها الان قابل دردک باشه. خوب اون انسان که این نقش گرفته نمیگه چرا من را در یک زمان دیگه یا در یک خانواده مذهبی به دنیا نیاوردی که الان مرتکب این طور گناهی نمی‌شدم. دانشمندان می گویند انسان با توجه شرایط محیط که دران قراردارد شکل میگیره. پس بعضی از گناهان یا ثواب هایی که انجام می دهیم. به شرایط محیط و خانواد بستگی دارد. پس خداوند در سرنوشت ما قطعا نقش دارد. بچه های پیامبر و امام ها قطعا میرن بهشت چون از نسل امام ها وپیامبران هست. پس اگر انسان ها به جهنم بروند اونم با این شدت عدالت و مهربانی خدا زیر سوال می‌رود. انسانی که تحمل یک ساعت آب جوش این دنیا نداره چطور باید آتشی که 70 برابر این دنیا تحمل کنه آخه به خاطر چه گناهی باید انقدر زجر بکشه. قبول دارم که باید یه دنیایی باشه که به حساب انسان ها رسیدگی کنه مثلا اون کسی که 10 میلیون از یک نفر دزدی کرده باید تو اون دنیا حقش بگیره ولی نه به این صورت عذاب آور. ما انسان ها موجود آطفی واحساستی و دل سوزی است که از خدا از روح خودش به ما داده است. حالا من رفتم بهشت پدر یا مادر یا برادر یا خواهر یا فامیل یا دوستان اگر رفتن جهنم چطور من میتونم داخل بهشت راحت باشم درحالی که پدر یا مادر من انقدر واسم زحمت کشیده اند در حال عذاب باشند.یا اینکه تو اون دنیا مغز ما روشست شو دادن که پدر یا مادر خودررا نمی‌شناسم یا اینک در اون دنیا احساسات و دل سوزی و مهربانی وجود ندارد. مثل اینکه تو داخل یک اتاق گرم و راحت زندگی کنی درحالی که بچه ات بیرون تو سرما گم شده آیا تو میتونی تو اتاق گرم با خیال   راحت بخوابی؟ اگه نمی خواستیم به این دنیا بیایم که یا وارد بهشت یا جهنم می‌شدیم باید چکار میکردیم. فرض کنید یک مسابقه دو میدانی برگذار میشه 1000 نفر شرکت کنده داره نفر اول تا سوم مدال طلا نقره و برونز به ترتیب و نفرات 10تا 500 به ترتیب 10 تا 500 ضربه شلاق می‌خورن و500 نفر آخر اعدام میشن آیا تو این مسابقه شرکت میکنی واگر بهت بگن شرکت تو این مسابقه اجباری چه حالی بهت دست میده منظور منم همین. بخشید که طولانی شد ولی باید همه چیز که در فکر خودم بود میگفتم تمام این متن نظر خودم هست اگر غلط املایی وجود داره بازم بخشید. من این دنیا را با تمام نعمت هایی خدا بهم دادم دوست دارم و به ما فرصت زندگی کردن لذت بردن و وجود پدر یا مادر و خیلی چیز دیگه از خدا ممنون و خدا رو شکر میکنم به خاطر این همه نعمت که به ما داده و به قرآن و دینم اسلام پایبندم فقط از این میترسم که اون دنیا قرار چه به سر انسان ها بیاد سرنوشت مون چی میشه اگر کسی متن من خوند و تونست دلیل قانع کننده بیاره که من دیدم نسبت به اون دنیا تغیر بده که یه دنیا ممنون میشم آخه من چند وقت به آخر این مسائل افسردگی شدیددارم همش به خاطر عذاب قبر برزخ جهنم و.. وقتی به مرگ خودم یا خانواده فکر میکنم اینکه تو اون دنیا قرار چه به سرمون بیارن دیگه هیچ لذت از دنیا نمی‌برم چون میدونم آخرش قرار بمیرم 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
3 + 3 =
*****