افزودن دیدگاه

درسته، روزگاریست که ایمان فلک رفته به باد.... متاسفانه.

ولی شما در این زمینه هم اهم و مهم کنید.

من براتون یک مثال میزنم. شما با توجه به نگاه خودتون ازش برداشت کنید ؛ چرا که ممکنه در مورد شما این مثال مصداق نداشته باشه.

ببینید عزیزم، ممکنه ما اولویتمون ازدواج با یکفردی باشه که اهل کلیه واجبات از نماز گرفته تا پرداخت خمس و زکات و.... باشه و بعضا اهل انجام مستحبات هم باشه. چه بسا پیدا کردن چنین فردی فقط در بین روحانیون کار اسونی باشه! و یا فقط در ایشان مصداقش رو پیدا کنیم!  (خب این اولویت اول)

اگر قسمت نشد، میشه پایینتر اومد، اهل واجبات باشه ... اهل نماز و روزه که اقل واجباتند باشه، دست پاک باشه. من حیث المجموع مؤمن باشه، در کلیات نه جزئیات ... برای باقی موارد میشه با ایشون در جلسات معارفه صحبت کنید و شرایط خودتون رو بگید.

ببینید من هم مثل شما مذهبی بودن طرف برایم اولویت اول بود... هرکس به خواستگاری من می اومد بهش میگفتم من حلال خوردن برام خیلی مهمه. شما خمست رو پرداخت میکنی؟! خب حقیقتا برنمی تافتند. واقعیت این بود که سن من بالا رفته بود. همسرم زمانی که به خواستگاری من اومد به ایشون گفتم ببینید من چادری هستم. تحت هیچ شرایطی چادرم رو از خودم جدا نمیکنم. من شاغلم ، خمسم رو میدم. من اهل مطالعه هستم؛ علاقه به ادامه تحصیل دارم و .... بعد اخر صحبتها گفتم با شما یک شرط دارم و اون اینکه در شرعیات من وارد نشید، من نمیتونم روبروی خدام قرار بگیرم. شما با افکار و رویه من مشکلی ندارید؟ 

اینجوری بیان کردم. ایشون مذهبی نیستند ولی استقبال کردند. و اتفاقا بعدها گفت برای من خیلی جالب بود که شما اصلا از من نپرسیدی حقوقت چقدره؟ و ... . گفت دیدم حرفهای شما با همه دخترهایی که قبلا خواستگاری رفته ام فرق داره.

توی زندگیم هم مشکلات داشتم. ولی همیشه با زبان خوش در عین قاطعیت حلش کردم. گاهی برای حل مساله ای چند سال صبر کردم. سخت بوده ولی نتیجه اش شیرین بوده. راضیم و زندگیم رو دوست دارم. اگر برگردم به مجردیم بازم به همسرم جواب مثبت میدم. 

میشه اهم و مهم کرد... نحوه بیان رو در عین قاطعیت عوض کرد.