شرایط روحی تون رو کاملا درک می‌کنم ولی همانطور که خودتون هم قبول دارید؛ اگر به همسرتون علیرغم ویژگی‌های منفی که داشت، خیانت نمی کردید، شاید این اتفاقات برای شما پیش نمی آمد. نمی خواهم بگم که نباید طلاق می گرفتید، بلکه منظورم این بوده که اگر با پسرخاله تون که مدعی علاقه به شما بود، ارتباط برقرار نمی کردید و به همسرتون خیانت نمی کردید، شاید مسئله شما جور دیگری پیش می رفت و حسرت گذشته رو الان نمی‌خوردید.
اینکه پسر خاله تون بعد از طلاق شما به خواستگاری تون نیومد و ... نمیدونیم به چه علت بوده؟ آیا از همان اول شما را فریب داده است؟ آیا بعد از گذشت زمان نظرش نسبت به شما عوض شد؟ آیا واقعا خانواده‌اش با این وصلت مخالف بودند؟
در هرصورت در اینکه ابراز علاقه های ایشون در آن زمان که شما همسر و متعهد به یک نفر بودید کاملا نادرست، هنجارشکنانه و نامشروع بوده شکی نیست! ولی اگر شما تعهد کافی به زندگی مشترک تون می داشتید و اجازه نمی دادید که ابراز علاقه های او، باعث شود که شما تن به رابطه خیانت آلود بدهید، حتی اگر در نهایت شما تصمیم به طلاق از همسرتون می گرفتید، شاید بعدا شرایط عوض می شد و ایشان به جهت نجابت و پاکی شما تلاش واقعی تری برای بدست آوردنتان می کرد!
بیان این نکات به این دلیل نبوده که خدای نکرده بخواهیم شما رو بابت اشتباهاتتون سرزنش کنیم، بلکه بدنبال بیان این نکته هستیم که همواره پیمودن راه درست، مشروع، هنجاری و مستقیم باعث می شود که زودتر و بهتر به آرامشی که دنبالش هستیم برسیم. هیچ گاه مسیر میانبری که بوی نامشروع و هنجارشکانه دارد، آن آرامش مطلوب را بدنبال نخواهد آورد.
اشاره کردید که افسرده، تنها و از آینده‌ای نامعلوم خود نگران هستید، باید عرض کنم که
در گام اول باید تمام اشتباهات گذشته خودتون رو بپذیرید.
در گام دوم لازم است که در پیشگاه خداوند متعال توبه واقعی کنید و قول بدهید که دیگر اشتباه نکنید! این توبه می تواند حال شما رو بهتر کند و نگاه رحمت آفرین خدا به شما بیشتر شود.
در گام سوم به جای کینه برداشتن نسبت به پسرخاله تون، بپذیرید که اشتباه اصلی رو خودتون انجام دادید و اگر پای شما در این رابطه نمی لغزید، این اتفاقات ناخوشایند برای شما پیش نمی آمد. پس به جای اینکه انگشت تقصیر رو به سمت دیگری بگیرید اول به سمت خودتون بگیرید. وقتی بپذیرید که خودتون مقصر ماجرا هستید، آرامش بهتری پیدا می کنید و روح شما از بابت کینه و نفرت از دیگری هم خالی می شود.
شک نکنید که کینه و نفرت از دیگری همیشه روح شما رو آزار می دهد و به آرامش واقعی نخواهید رسید. لذا توصیه می کنم در این زمینه خالصانه در درگاه خداوند اشتباهات خودتون رو بپذیرید و از او بخواهید که مسیر هدایت رو به شما نشان دهد. آن وقت حس و حال خوبی پیدا می کنید؛ چون درک خواهید کرد که همیشه یک نفر هوای شما رو خواهد داشت و دیگر احساس تنهایی نخواهید کرد و نگرانی شما بابت آینده نامعلوم هم برطرف خواهد شد.
اما در حال حاضر چکار باید بکنید؟
ما نمی دونیم که در حال حاضر وضعیت مالی شما چگونه است؟ آیا در این زمینه با مشکلات مالی مواجه هستید یا نه؟ قاعدتا یک خانم مطلقه بدون هیچ پشتوانه مالی با مشکلات مالی عدیده ای مواجه است. اگر شغل و درامدی ندارید، توصیه می کنم به مراکز نیکوکاری مراجعه کنید تا از ان طریق بتوانید شغل مناسبی رو پیدا کنید. با یافتن شغل مناسب هم مشکلات مالی شما تاحدودی برطرف می شود و هم بخشی از تشویش و نگرانی فکری شما هم برطرف خواهد شد؛ زیرا خاصیت کار این است که جلوی افکار منفی را می گیرد. پس با توکل برخدا و استمداد از او فصل جدیدی از زندگی تون رو آغاز کنید.
با سلام به شما کاربر محترم
شرایط روحی تون رو کاملا درک می‌کنم ولی همانطور که خودتون هم قبول دارید؛ اگر به همسرتون علیرغم ویژگی‌های منفی که داشت، خیانت نمی کردید، شاید این اتفاقات برای شما پیش نمی آمد. نمی خواهم بگم که نباید طلاق می گرفتید، بلکه منظورم این بوده که اگر با پسرخاله تون که مدعی علاقه به شما بود، ارتباط برقرار نمی کردید و به همسرتون خیانت نمی کردید، شاید مسئله شما جور دیگری پیش می رفت و حسرت گذشته رو الان نمی‌خوردید.
اینکه پسر خاله تون بعد از طلاق شما به خواستگاری تون نیومد و ... نمیدونیم به چه علت بوده؟ آیا از همان اول شما را فریب داده است؟ آیا بعد از گذشت زمان نظرش نسبت به شما عوض شد؟ آیا واقعا خانواده‌اش با این وصلت مخالف بودند؟
در هرصورت در اینکه ابراز علاقه های ایشون در آن زمان که شما همسر و متعهد به یک نفر بودید کاملا نادرست، هنجارشکنانه و نامشروع بوده شکی نیست! ولی اگر شما تعهد کافی به زندگی مشترک تون می داشتید و اجازه نمی دادید که ابراز علاقه های او، باعث شود که شما تن به رابطه خیانت آلود بدهید، حتی اگر در نهایت شما تصمیم به طلاق از همسرتون می گرفتید، شاید بعدا شرایط عوض می شد و ایشان به جهت نجابت و پاکی شما تلاش واقعی تری برای بدست آوردنتان می کرد!
بیان این نکات به این دلیل نبوده که خدای نکرده بخواهیم شما رو بابت اشتباهاتتون سرزنش کنیم، بلکه بدنبال بیان این نکته هستیم که همواره پیمودن راه درست، مشروع، هنجاری و مستقیم باعث می شود که زودتر و بهتر به آرامشی که دنبالش هستیم برسیم. هیچ گاه مسیر میانبری که بوی نامشروع و هنجارشکانه دارد، آن آرامش مطلوب را بدنبال نخواهد آورد.
اشاره کردید که افسرده، تنها و از آینده‌ای نامعلوم خود نگران هستید، باید عرض کنم که
در گام اول باید تمام اشتباهات گذشته خودتون رو بپذیرید.
در گام دوم لازم است که در پیشگاه خداوند متعال توبه واقعی کنید و قول بدهید که دیگر اشتباه نکنید! این توبه می تواند حال شما رو بهتر کند و نگاه رحمت آفرین خدا به شما بیشتر شود.
در گام سوم به جای کینه برداشتن نسبت به پسرخاله تون، بپذیرید که اشتباه اصلی رو خودتون انجام دادید و اگر پای شما در این رابطه نمی لغزید، این اتفاقات ناخوشایند برای شما پیش نمی آمد. پس به جای اینکه انگشت تقصیر رو به سمت دیگری بگیرید اول به سمت خودتون بگیرید. وقتی بپذیرید که خودتون مقصر ماجرا هستید، آرامش بهتری پیدا می کنید و روح شما از بابت کینه و نفرت از دیگری هم خالی می شود.
شک نکنید که کینه و نفرت از دیگری همیشه روح شما رو آزار می دهد و به آرامش واقعی نخواهید رسید. لذا توصیه می کنم در این زمینه خالصانه در درگاه خداوند اشتباهات خودتون رو بپذیرید و از او بخواهید که مسیر هدایت رو به شما نشان دهد. آن وقت حس و حال خوبی پیدا می کنید؛ چون درک خواهید کرد که همیشه یک نفر هوای شما رو خواهد داشت و دیگر احساس تنهایی نخواهید کرد و نگرانی شما بابت آینده نامعلوم هم برطرف خواهد شد.
اما در حال حاضر چکار باید بکنید؟
ما نمی دونیم که در حال حاضر وضعیت مالی شما چگونه است؟ آیا در این زمینه با مشکلات مالی مواجه هستید یا نه؟ قاعدتا یک خانم مطلقه بدون هیچ پشتوانه مالی با مشکلات مالی عدیده ای مواجه است. اگر شغل و درامدی ندارید، توصیه می کنم به مراکز نیکوکاری مراجعه کنید تا از ان طریق بتوانید شغل مناسبی رو پیدا کنید. با یافتن شغل مناسب هم مشکلات مالی شما تاحدودی برطرف می شود و هم بخشی از تشویش و نگرانی فکری شما هم برطرف خواهد شد؛ زیرا خاصیت کار این است که جلوی افکار منفی را می گیرد. پس با توکل برخدا و استمداد از او فصل جدیدی از زندگی تون رو آغاز کنید.
موفق باشید.