بابت اتفاقات تلخ جدایی پدر و مادرتون از همدیگر و سالها فاصله افتادن بین شما و پدرتان متاسفیم. با خواندن متنتان متوجه شدم که شما با دو مسئله مواجه هستید: 1- عذاب وجدان بابت قطع ارتباط شما با پدرتان و قطع رحم که بیشتر ریشه در گرایشات دینی شما دارد.
2- احساس بدی دارید که چرا یک ارتباط طبیعی، هنجاری و سالم دختر و پدری ندارید که بخشی مربوط به رفتارهای پدرتان می‌باشد.
همانطور که خودتان هم می‌دانید آموزه‌های دینی همواره از قطع رحم با نزدیکان به ویژه والدین هشدار دادند. قطعا شما هم به این مسئله واقف هستید و بالطبع یکی از انگیزه‌های برقراری ارتباط از سوی شما همین انگیزه دینی بوده که شما رو وادار کرده که این ارتباط دختر و پدری را شکل بدهید. بی شک شما حق دارید که بابت احیانا کوتاهی‌هایی که ازسمت پدرتان در حق شما شده، ناراحت و شاکی باشید. اما به این فکر کنید که بخشی از این کوتاهی‌های پدرتان شاید به جهل و نابلدی، عدم مهارت ایشان در ارتباط و نداشتن لهجه وزبان واحد برمی‌گردد و بخشی هم به اشتباهات خود پدرتان که شاید ناشی از خود محوری ایشان بر می گردد. اما آیا تا به حال از ناراحتی‌های خودتان چیزی به پدرتان گفتید؟
شاید یکی از دلایل اصلی اینکه همواه احساس بغض و ناراحتی عمیقی که نسبت به پدرتان دارید، به این برمی گردد که هیچ گاه درباره احساسات خود با پدرتان صحبت نکردید! یکی از مولفه های مهم در روابط خانوادگی سالم و طبیعی، تبادل احساسات و عواطف است. اگر شما از گذشته تلخی که با نبود پدرتان تجربه کردید را با پدرتان در میان می گذاشتید، هم بغض چندین و چند ساله شما شکسته می شد و احساس خالی شدن پیدا می کردید و هم باعث می شد که پدرتان حداقلش به فکر فرو رود و شاید با حرفهای شما بغض گرفته ایشان هم باز شود و مانعی که مثل سد جلوی یک رابطه دختر و پدری را گرفته شسکته شود و پدرتان درصدد جبران مافات برآید.
در هرصورت ضمن اینکه توصیه می کنم در یک فرصت مناسب خلوتی را با پدرتان پیدا کنید و از بغض و احساسات خودتان به ایشان بگویید، هیچ گاه رابطه خود را با پدرتان قطع نکنید ولو اینکه بدانید که ایشان اشتباهات زیادی در حق شما مرتکب شده است. بنابراین تا دیر نشده، ارتباط رو شکل بدهید و با پدرتان صحبت کنید. بعد از اینکه حرفهایتان را زدید، اجازه بدهید که او هم حرفهایش را بزند. شاید حرفها و توضیحات ایشان کمی از آن بار غمی که سالها باخودتان حمل می کردید کاسته شود.
اگر نکته یا سوالی در این زمینه داشتید بنده در خدمت شما هستم.
با سلام به شما کاربر محترم
بابت اتفاقات تلخ جدایی پدر و مادرتون از همدیگر و سالها فاصله افتادن بین شما و پدرتان متاسفیم. با خواندن متنتان متوجه شدم که شما با دو مسئله مواجه هستید: 1- عذاب وجدان بابت قطع ارتباط شما با پدرتان و قطع رحم که بیشتر ریشه در گرایشات دینی شما دارد.
2- احساس بدی دارید که چرا یک ارتباط طبیعی، هنجاری و سالم دختر و پدری ندارید که بخشی مربوط به رفتارهای پدرتان می‌باشد.
همانطور که خودتان هم می‌دانید آموزه‌های دینی همواره از قطع رحم با نزدیکان به ویژه والدین هشدار دادند. قطعا شما هم به این مسئله واقف هستید و بالطبع یکی از انگیزه‌های برقراری ارتباط از سوی شما همین انگیزه دینی بوده که شما رو وادار کرده که این ارتباط دختر و پدری را شکل بدهید. بی شک شما حق دارید که بابت احیانا کوتاهی‌هایی که ازسمت پدرتان در حق شما شده، ناراحت و شاکی باشید. اما به این فکر کنید که بخشی از این کوتاهی‌های پدرتان شاید به جهل و نابلدی، عدم مهارت ایشان در ارتباط و نداشتن لهجه وزبان واحد برمی‌گردد و بخشی هم به اشتباهات خود پدرتان که شاید ناشی از خود محوری ایشان بر می گردد. اما آیا تا به حال از ناراحتی‌های خودتان چیزی به پدرتان گفتید؟
شاید یکی از دلایل اصلی اینکه همواه احساس بغض و ناراحتی عمیقی که نسبت به پدرتان دارید، به این برمی گردد که هیچ گاه درباره احساسات خود با پدرتان صحبت نکردید! یکی از مولفه های مهم در روابط خانوادگی سالم و طبیعی، تبادل احساسات و عواطف است. اگر شما از گذشته تلخی که با نبود پدرتان تجربه کردید را با پدرتان در میان می گذاشتید، هم بغض چندین و چند ساله شما شکسته می شد و احساس خالی شدن پیدا می کردید و هم باعث می شد که پدرتان حداقلش به فکر فرو رود و شاید با حرفهای شما بغض گرفته ایشان هم باز شود و مانعی که مثل سد جلوی یک رابطه دختر و پدری را گرفته شسکته شود و پدرتان درصدد جبران مافات برآید.
در هرصورت ضمن اینکه توصیه می کنم در یک فرصت مناسب خلوتی را با پدرتان پیدا کنید و از بغض و احساسات خودتان به ایشان بگویید، هیچ گاه رابطه خود را با پدرتان قطع نکنید ولو اینکه بدانید که ایشان اشتباهات زیادی در حق شما مرتکب شده است. بنابراین تا دیر نشده، ارتباط رو شکل بدهید و با پدرتان صحبت کنید. بعد از اینکه حرفهایتان را زدید، اجازه بدهید که او هم حرفهایش را بزند. شاید حرفها و توضیحات ایشان کمی از آن بار غمی که سالها باخودتان حمل می کردید کاسته شود.
اگر نکته یا سوالی در این زمینه داشتید بنده در خدمت شما هستم.
موفق باشید.