افزودن دیدگاه

 این متن فقط برای  نمیدانم چون سقراط نوشته شده است بسیار زیبا و متین گفتید. راستش دوست دارم یکم از تجربه خودم بگم شاید یه روز به دردتون خورد و برای دیگران هم مثال زدید البته اگه دوست داشته باشید. راستش کسایی که در کودکی صمیمیت درستی بین اونها و والد اولیه شون اتفاق نیفتاده همیشه احساس خلا دارند  جای یه چیزی تو مغزشون و روحشون خالیه و وقتی تجارب بد کودکی اتفاق میفته همیشه احساس ناامنی داری وقتی تو رابطه نیستی حس خلا و معلق بودن و رها شدگی داری حاضری تو یه رابطه بد و مخرب داشته باشی ولی باشی تا ابد هم حتی اگه از همه نظر مستقل باشی باز ته روانت داد میزنه برو اویزون یکی باش و باهاش تو رابطه باش تا دیده شی تا حفظ بشی تا حس بشی ما وقتی تو رابطه نیستیم  حس میکنیم نامرئی و بی پناهیم از اون ور چون اویزون به نظر میرسیم طرد مون میکنن اونم ادمی ها یی که سرشون به بدنشون نمی ارزه  جه همجنس چه جنس مخالف من بسیار موفق و ثروتمند و حتی زیباو خوشتیپ و مهربان هستم به همه هم کمک میکنم و  تو مقطع ارشد  بهترین دانشگاه ایران درس میخونم ولی هیچ کدوم اینها به دادم نمیرسه . این یعنی وابستگی نا ایمن یعنیطرحواره نقص و شرم و رها شدگی .وگرنه ما هم خیلی حال نمیکنیم دلمون بشه باند فرودگاه  ما هم دلمون نمیخاد شبها با خواب مشوش بخابیم و اصلا دلمون نمیخاد قلبمون مدفن عشق های نصفه نیمه باشه  ما مجبوریم به این زندگی اینه که میگم من عوض نمیشم ،این که میگم ما با موعظه به جایی نمیرسیم روانشناسی با  ۷ سال  درمانگری نمیتونه یه شب خواب راحت به من هدیه بده و کاری کنه که من بتونم اعتماد کنم متعهد بشم  صمیمی بشم و بمونم.الان دوستان میگن تو بیماری و مجبور چرا به بقیه میگی ولی بعضیام مثه من مجبور نیستن خودشون میخان سبک زندگیشونه ریشه فکری خانوادگی فرهنگی داره  بعضیام هیچ کدوم نیستن جو جامعه و غرب گرفتتشون. جو گرفته ها خسته میشن چون پایه شو ندارن برمیگردن به اصل خودشون ولی ما مجبورا و اونایی که فرهنگشون هزار نفرهم هدایتمون کنه ما همینیم عوضنمیشیم.دوستان گلم این نظر کاملا برای یک شخص نمی دونم هستو برای عموم نیست ریپلای نفرمایید ممنون که توجه میکنید . امضا؛ مسیح