این خیلی متداوله که مردم دین رو تا اونجایی میپذیرن که خودشون هم قبول دارند.ولی به محض اینکه با عقاید خودشون تضاد داشته باشه خودشون رو به هر دری میزنن تا بگن شرع اینو نگفته.حالا این رو اگه به این شکل مطرح کنیم جواب روشنه که باید پیرو دین بود و با منافع خودمون به ماجرا نگاه کردن درست نیست.
اما وقتی اینطور مطرح بشه که ادم تا به درستی چیزی اطمینان نداره یا وقتی میدونه خلاف اونی که شارع گفته درسته ایا بازم باید همون کار که از نظر خودش باطله رو انجام بده.مگه دین ما دین عدالت و عقلانیت نیست.خب الان همه ی دنیا میگن زن و مرد باید از حقوق مساوی برخوردار باشن.این که اگه یه مسلمان یه مسلمان دیگه رو بکشه باید دیه کامل بده اگه یه بودایی رو بکشه دیگه دیه کامل لازم نیست بده درست نیست!! خب اون هم با باورهای خودش داره زندگیش رو میکنه و خدای خودش رو میپرسته یا اصلا خدا رو نمیپرسته ولی اون کاری رو میکنه که فکر میکنه درسته هر چیه ادم بدی نیست چرا باید این تبعیض رو قائل باشیم.
یا در ماجرای نوع روابط محرم و نامحرم حد رو اگه به عهده ی شرع بذاریم که تعیین کنه شرع میگه دختر دایی یا دختر عمو با دختر غریبه هیچ فرقی نداره ما هم میگیم بله خب درسته اما در عمل سر سفره که همه جمعن اگه به دختری بگی جلو پسر خاله دستات رو بیرون نذار گناه داره میگن دیگه درسته نامحرمه ولی دیگه این جوری هم که نیست ..!!!کی گفته باید سر سفره هم خودش رو بپوشونه اصلا این کار چون یجور بی احترامی به فامیل محسوب میشه جایز نیست.چون یعنی دختر از پسر داییهاش میترسه که به چشم بد نگاش کنن .اگه دین گفته حرامه منظور اینجا ها نبوده.ما که فامیلامون هم مذهبی هستن هم راحتن هیچ مشکلی هم نداریم!!یعنی منطق خودش رو واقعا درستتر میدونه .و برای ادعاش فلسفه داره.موقع خرید میوه برای نیم گوجه انگشت تو نصف گوجه های جعبه میکنیم ببینم سفته یا شله .اگه بگی این کار حرامه بهت میخنده میگه پول دارم میدم نباید که اشغال بخرم.باید دست بزنم ببینم شله یا نه حالا خراب هم شد به من چه! غیر این رفتار کنی یعنی سادگی کردن.یعنی ضرر کردن ایا دین اجازه میده ادم بخودش ضرر بزنه .یارو دوبرابر قیمت میده که سوا کنیم خب سوا کردن همینه دیگه.لذا منطق خودش رو فقط قبول میکنه که واقعا هم عقیدش اینه .
همینطور در اعتقادات مثلا طی سالهای اخیر که با اومدن اینترنت شبکه های وهابی کلمه و غیره فعال شدن.شبهه هایی ایجاد میکنند که در ظاهر منطقی هم به نظر میان.مثل اینکه مگه پیامبر برای شهدا عزا داری میکرد .مگه دین گفته خودتون رو برای شهدا بزنید.کجا نوشتن مراسمات محرم جزو دینه.حضرت علی کجا با خلفا مشکل داشت و ....
حالا با توجه با این توضیحات یبار دیگه اون سوال رو میپرسم.ایا باید بگیم هر چی شارع میگه و دیگه عقل رو کنار بذاریم.(صرف نظر از اصل یا فرع بودنش چون بحث در عقلی بودن یا نبودنه نه اینکه از شارع صادر شده دستور یا خیر)
ویا اینکه عقل رو اصل قرار بدیم و هر جا رو که عقل تایید کرد بپذیریم..در بحث اعمال عبادی نمیشه منطقی پشتش اورد ولی در مثال گوشت خوک و غیره خب عده ای میان با دلیل علمی میگن گوشت خوک خوبه خیلی هم بهتره مثلا.ما حالا به پشتوانه ی دین میگیم نه ضرر داره یا ضررش بیشتره ولی طرف خودش پزشکه میدونه رفته تحقیق کرده و خلاف اونی که دین گفته رو نتیجه گرفته.دیگه نمیشه به اون گفت که تو نمیدونی ضرر این گوشت بیشتره باید بگی عقل و علم رو کنار بذار ببین دین چی میگه.
این خیلی متداوله که مردم دین رو تا اونجایی میپذیرن که خودشون هم قبول دارند.ولی به محض اینکه با عقاید خودشون تضاد داشته باشه خودشون رو به هر دری میزنن تا بگن شرع اینو نگفته.حالا این رو اگه به این شکل مطرح کنیم جواب روشنه که باید پیرو دین بود و با منافع خودمون به ماجرا نگاه کردن درست نیست.
اما وقتی اینطور مطرح بشه که ادم تا به درستی چیزی اطمینان نداره یا وقتی میدونه خلاف اونی که شارع گفته درسته ایا بازم باید همون کار که از نظر خودش باطله رو انجام بده.مگه دین ما دین عدالت و عقلانیت نیست.خب الان همه ی دنیا میگن زن و مرد باید از حقوق مساوی برخوردار باشن.این که اگه یه مسلمان یه مسلمان دیگه رو بکشه باید دیه کامل بده اگه یه بودایی رو بکشه دیگه دیه کامل لازم نیست بده درست نیست!! خب اون هم با باورهای خودش داره زندگیش رو میکنه و خدای خودش رو میپرسته یا اصلا خدا رو نمیپرسته ولی اون کاری رو میکنه که فکر میکنه درسته هر چیه ادم بدی نیست چرا باید این تبعیض رو قائل باشیم.
یا در ماجرای نوع روابط محرم و نامحرم حد رو اگه به عهده ی شرع بذاریم که تعیین کنه شرع میگه دختر دایی یا دختر عمو با دختر غریبه هیچ فرقی نداره ما هم میگیم بله خب درسته اما در عمل سر سفره که همه جمعن اگه به دختری بگی جلو پسر خاله دستات رو بیرون نذار گناه داره میگن دیگه درسته نامحرمه ولی دیگه این جوری هم که نیست ..!!!کی گفته باید سر سفره هم خودش رو بپوشونه اصلا این کار چون یجور بی احترامی به فامیل محسوب میشه جایز نیست.چون یعنی دختر از پسر داییهاش میترسه که به چشم بد نگاش کنن .اگه دین گفته حرامه منظور اینجا ها نبوده.ما که فامیلامون هم مذهبی هستن هم راحتن هیچ مشکلی هم نداریم!!یعنی منطق خودش رو واقعا درستتر میدونه .و برای ادعاش فلسفه داره.موقع خرید میوه برای نیم گوجه انگشت تو نصف گوجه های جعبه میکنیم ببینم سفته یا شله .اگه بگی این کار حرامه بهت میخنده میگه پول دارم میدم نباید که اشغال بخرم.باید دست بزنم ببینم شله یا نه حالا خراب هم شد به من چه! غیر این رفتار کنی یعنی سادگی کردن.یعنی ضرر کردن ایا دین اجازه میده ادم بخودش ضرر بزنه .یارو دوبرابر قیمت میده که سوا کنیم خب سوا کردن همینه دیگه.لذا منطق خودش رو فقط قبول میکنه که واقعا هم عقیدش اینه .
همینطور در اعتقادات مثلا طی سالهای اخیر که با اومدن اینترنت شبکه های وهابی کلمه و غیره فعال شدن.شبهه هایی ایجاد میکنند که در ظاهر منطقی هم به نظر میان.مثل اینکه مگه پیامبر برای شهدا عزا داری میکرد .مگه دین گفته خودتون رو برای شهدا بزنید.کجا نوشتن مراسمات محرم جزو دینه.حضرت علی کجا با خلفا مشکل داشت و ....
حالا با توجه با این توضیحات یبار دیگه اون سوال رو میپرسم.ایا باید بگیم هر چی شارع میگه و دیگه عقل رو کنار بذاریم.(صرف نظر از اصل یا فرع بودنش چون بحث در عقلی بودن یا نبودنه نه اینکه از شارع صادر شده دستور یا خیر)
ویا اینکه عقل رو اصل قرار بدیم و هر جا رو که عقل تایید کرد بپذیریم..در بحث اعمال عبادی نمیشه منطقی پشتش اورد ولی در مثال گوشت خوک و غیره خب عده ای میان با دلیل علمی میگن گوشت خوک خوبه خیلی هم بهتره مثلا.ما حالا به پشتوانه ی دین میگیم نه ضرر داره یا ضررش بیشتره ولی طرف خودش پزشکه میدونه رفته تحقیق کرده و خلاف اونی که دین گفته رو نتیجه گرفته.دیگه نمیشه به اون گفت که تو نمیدونی ضرر این گوشت بیشتره باید بگی عقل و علم رو کنار بذار ببین دین چی میگه.