در مورد اشکالاتی که به نیومدن نام امیر الموئمنین در قران وارد کردن هم یه نکته ی خیلی ظریفی هست.خدا هیچ وقت نخواسته مردم رو با دلایل صریح هدایت کنه.یعنی مثلا در معجزات هم حد رو نگه داشته که یعده همون معجزه رو هم انکار کنند.معجزه ی حضرت موسی معجزه ای بود که میشد بحساب سحر هم گذاشت اما هیچ ادم عاقلی این کارو نمیکرد.خود ساحر ها قبل ازهمه تسلیم شدند.فرعون و حامیانش مگه معجزه رو ندیدن.پس چرا ایمان نیاوردن.یعنی مشکل مردم چیز دیگه ای بود.مگه شتر حضرت صالح جلوی چشم مردم از دل کوه بیرون نیومد.همه دیدن که کوه شکافت و شتر خارج شد.اولاش خوب بود ولی بعدش شتر رو کشتن .معجزه بود .کشتن ولی .این رسم مردم هر زمانه.که حتی مواردی رو که بهش یقین هم دارند رو انکار بکنند در قران داریم که مردم میگفتن اگه خدا میخواد پیامبر بفرسته چرا چند تا فرشته رو نمیفرسته.اما خدا در جواب بهانه های اینجوری میگه من هیچ وقت همچین کاری نمیکنم اگه هم بکنم بازم عده ای منکر میشن.یعنی خداوند حتی معجزه رو که برای اثبات پیامبریه رو علارقم اعجاز بازم از طریق عادی نشون میده قرار نیست فرشته ها بیان جلو مردم دیده بشن یا خود خدا دیده بشه تا مردم ایمان بیارن.
در روایات بارها میبینیم که امام معصوم در موارد خاص پرده ها رو برای مردم کنار زده و عده ای حقایق رو دیدن.نمونه ش شب کربلا.خب حضرت ایا نمیتونست یک شب جلو تر اون کارو بکنه ولی نکرد .دلیلش هم این بود که مهم اینه بدون دیدن این چیزها از امامشون حمایت کنند.و چه بسا خیلیها بعد از دیدن اون صحنه ها بازم نمیموندن.
نام حضرت علی اومدن یا نیومدنش در قران دلیل بر حقانیت داشتن یا نداشتنش نیست.به همون دلیل که خدا نمیخواد همه رو هدایت کنه چون یعده لیاقت خدایت شدن رو ندارن.نام امامان هم ذکر نشده.مثلا عمر سعد مگه امام حسین رو نمیشناخت دهها برابر انچه ما از کرامات و خوبیهای امام حسین شنیدیم رو خودش دیده بود.از بچه گی هم بازی امام حسین بود.شب عاشورا امام حسین بهش گفت تو از خون من بگذر من بهشت رو تضمین میکنم برات.ولی قبول نکرد.حالا اگه اسم امام حسین در قران هم میاومد بازم تفاوتی نداشت.مشکل اونها در پیدا نکردن راه نبود که بزرگانشون خیلی خوب میدونستند تفاوت حضرت علی با سایرین چقدر زیاده اما به هر دلیل نخواستن از حق حمایت کنند.اسمشون هم بارها اگه در قران میاومد بارم همین بود.بماند که بعضی از علمای شیعه معتقدند ایاتی در مورد حضرت علی بوده که حذف شده.بماند اینکه الانم هم یک ایه رو که کلمه ی علی قید شده رو مفسرین شیعه بعضیها میگن منظور حضرت علیه.و....
لذا جمع بندی این میشه خداوند هیچ وقت برای هدایت مردم روشهایی که خیلی روشن باشن رو نمیاره.چون بنا نیست با این کارها مردم هدایت بشن.باید جوری بشه که وقتی قران نازل میشه عده ای تسلیم بشن عده ای بگن این جادو ست .باید عده ای معجزه ی حضرت موسی رو بفهمن عده ای بگن این همون سحر بزرگه.تا میدان مبارزه میان نفس و معنویت هر فرد در جهان اطرافش عادلانه باشه.و تفاوت اونا که اهل نفس هستند با بقیه روشن بشه.
نام امیر الموئنین و امامان شیعه نباید در قران میامد چون باید مرز موئمنان واقعی و منافقان مشخص بشه.باید مثل همیشه ابزاررهدایت کمی مشتبه وقابل تشکیک باشه.خصوصا اینکه اگه هم نامش میاومد تفاوتی در نتیجه نبود.
مرحله ی بعد میرسیم به اینکه خب حالا شاید خلفای صدر اسلام همون جانشینان واقعی باشن.یعنی از کجا معلوم مصداق امام حضرت علی باشه.جواب میدیم شما ایا قبول دارید علی علی السلام فرد صادقی بود یا خیر میگن بله.بعد خطبه های حضرت که در منابع شیعه و سنی وجود داره و کلمات قصار حضرت رو براش میاوردیم و برای اثبات کل امامان و محدوده ی اختیاراتشون و اسامیشون و جایگاهشون در عالم هستی هم به دو زیارت امین الله و جامعه ی کبیره که هر دو از خود همین معصومین صادر شده مراجعه میکردیم.اهل سنت عصمت رو هم از همین زیارت جامعه باید قبول کنند یا بگن اینها دروغه و فرزندان پیامبر اینا رو نگفتن یا بایددتسلیم بشه که اسناد این زیارات موجود و قابل بررسیه
در مورد اشکالاتی که به نیومدن نام امیر الموئمنین در قران وارد کردن هم یه نکته ی خیلی ظریفی هست.خدا هیچ وقت نخواسته مردم رو با دلایل صریح هدایت کنه.یعنی مثلا در معجزات هم حد رو نگه داشته که یعده همون معجزه رو هم انکار کنند.معجزه ی حضرت موسی معجزه ای بود که میشد بحساب سحر هم گذاشت اما هیچ ادم عاقلی این کارو نمیکرد.خود ساحر ها قبل ازهمه تسلیم شدند.فرعون و حامیانش مگه معجزه رو ندیدن.پس چرا ایمان نیاوردن.یعنی مشکل مردم چیز دیگه ای بود.مگه شتر حضرت صالح جلوی چشم مردم از دل کوه بیرون نیومد.همه دیدن که کوه شکافت و شتر خارج شد.اولاش خوب بود ولی بعدش شتر رو کشتن .معجزه بود .کشتن ولی .این رسم مردم هر زمانه.که حتی مواردی رو که بهش یقین هم دارند رو انکار بکنند در قران داریم که مردم میگفتن اگه خدا میخواد پیامبر بفرسته چرا چند تا فرشته رو نمیفرسته.اما خدا در جواب بهانه های اینجوری میگه من هیچ وقت همچین کاری نمیکنم اگه هم بکنم بازم عده ای منکر میشن.یعنی خداوند حتی معجزه رو که برای اثبات پیامبریه رو علارقم اعجاز بازم از طریق عادی نشون میده قرار نیست فرشته ها بیان جلو مردم دیده بشن یا خود خدا دیده بشه تا مردم ایمان بیارن.
در روایات بارها میبینیم که امام معصوم در موارد خاص پرده ها رو برای مردم کنار زده و عده ای حقایق رو دیدن.نمونه ش شب کربلا.خب حضرت ایا نمیتونست یک شب جلو تر اون کارو بکنه ولی نکرد .دلیلش هم این بود که مهم اینه بدون دیدن این چیزها از امامشون حمایت کنند.و چه بسا خیلیها بعد از دیدن اون صحنه ها بازم نمیموندن.
نام حضرت علی اومدن یا نیومدنش در قران دلیل بر حقانیت داشتن یا نداشتنش نیست.به همون دلیل که خدا نمیخواد همه رو هدایت کنه چون یعده لیاقت خدایت شدن رو ندارن.نام امامان هم ذکر نشده.مثلا عمر سعد مگه امام حسین رو نمیشناخت دهها برابر انچه ما از کرامات و خوبیهای امام حسین شنیدیم رو خودش دیده بود.از بچه گی هم بازی امام حسین بود.شب عاشورا امام حسین بهش گفت تو از خون من بگذر من بهشت رو تضمین میکنم برات.ولی قبول نکرد.حالا اگه اسم امام حسین در قران هم میاومد بازم تفاوتی نداشت.مشکل اونها در پیدا نکردن راه نبود که بزرگانشون خیلی خوب میدونستند تفاوت حضرت علی با سایرین چقدر زیاده اما به هر دلیل نخواستن از حق حمایت کنند.اسمشون هم بارها اگه در قران میاومد بارم همین بود.بماند که بعضی از علمای شیعه معتقدند ایاتی در مورد حضرت علی بوده که حذف شده.بماند اینکه الانم هم یک ایه رو که کلمه ی علی قید شده رو مفسرین شیعه بعضیها میگن منظور حضرت علیه.و....
لذا جمع بندی این میشه خداوند هیچ وقت برای هدایت مردم روشهایی که خیلی روشن باشن رو نمیاره.چون بنا نیست با این کارها مردم هدایت بشن.باید جوری بشه که وقتی قران نازل میشه عده ای تسلیم بشن عده ای بگن این جادو ست .باید عده ای معجزه ی حضرت موسی رو بفهمن عده ای بگن این همون سحر بزرگه.تا میدان مبارزه میان نفس و معنویت هر فرد در جهان اطرافش عادلانه باشه.و تفاوت اونا که اهل نفس هستند با بقیه روشن بشه.
نام امیر الموئنین و امامان شیعه نباید در قران میامد چون باید مرز موئمنان واقعی و منافقان مشخص بشه.باید مثل همیشه ابزاررهدایت کمی مشتبه وقابل تشکیک باشه.خصوصا اینکه اگه هم نامش میاومد تفاوتی در نتیجه نبود.
مرحله ی بعد میرسیم به اینکه خب حالا شاید خلفای صدر اسلام همون جانشینان واقعی باشن.یعنی از کجا معلوم مصداق امام حضرت علی باشه.جواب میدیم شما ایا قبول دارید علی علی السلام فرد صادقی بود یا خیر میگن بله.بعد خطبه های حضرت که در منابع شیعه و سنی وجود داره و کلمات قصار حضرت رو براش میاوردیم و برای اثبات کل امامان و محدوده ی اختیاراتشون و اسامیشون و جایگاهشون در عالم هستی هم به دو زیارت امین الله و جامعه ی کبیره که هر دو از خود همین معصومین صادر شده مراجعه میکردیم.اهل سنت عصمت رو هم از همین زیارت جامعه باید قبول کنند یا بگن اینها دروغه و فرزندان پیامبر اینا رو نگفتن یا بایددتسلیم بشه که اسناد این زیارات موجود و قابل بررسیه